In het tweede deel van de 223e aflevering van de ‘Sportartikelen uit de oude doos’ van donderdag 7 augustus 2003 een interview met de Ermelose scheidsrechter Hans Bakker, die toen al dertien jaar actief was als scheidsrechter in de Hoofdklasse. Hans Bakker vertelt over de hoogtepunten van zijn carrière en vele andere zaken waar je als toparbiter mee te maken hebt. Klik HIER voor deel 1.
Door Bram Burggraaff.
Hoogtepunten
Hans Bakker: ‘’Het afgelopen seizoen was mijn dertiende in groep 1. Hoogtepunten in die jaren waren de vier aanstellingen bij wedstrijden voor het landskampioenschap bij de amateurs. Belangrijke (streek)derby’s zijn ook heel mooi om mee te maken en de oefenwedstrijd van DVS’33 tegen Portugal in het kader van EURO 2000 was voor mij eveneens een hoogtepunt.’’
Welke vergoeding krijgen de scheidsrechters in groep 1?
‘’Je krijgt een kilometervergoeding en een vaste vergoeding van 13,25 euro per wedstrijd. Het is dus echt een hobby, want het materiaal moeten we allemaal zelf kopen. We dringen er bij de scheidsrechterscommissie al jaren op aan, dat wij de kleding krijgen, zodat je in ieder geval bij wedstrijden in de Hoofdklasse met z’n drieën in hetzelfde tenue kunt lopen. Dat lukt niet, waardoor je als scheidsrechter haast gedwongen wordt te zorgen voor de kleding van de assistent-scheidsrechters. Als ik zaterdag op stap ga, heb ik wel 12 shirts in mijn tas zitten.’’
Hoe ga je om met clubgrensrechters?
‘’Er zijn clubgrensrechters die proberen punten te pakken voor hun club en daar bewijzen zij de scheidsrechter bepaald geen dienst mee. Als er problemen komen in een wedstrijd begint dat in negen van de tien gevallen bij de assistent-scheidsrechter. Als je merkt dat je door een grensrechter in de maling wordt genomen door de reacties van spelers en publiek, dan kun je een aantal maatregelen nemen. Je kunt de man erop aanspreken, negeren en in het ergste geval zelfs wegsturen. Ik spreek voor de wedstrijd altijd met de grensrechter af dat hij zich moet concentreren op het vlaggen en niet tegelijkertijd zijn team moet coachen.’’
Ben je voor het gebruik van elektronische hulpmiddelen in de arbitrage?
‘’Misschien moet ik het eens ervaren. Het zou handig zijn om een signaal in mijn oren te krijgen als je assistent staat te vlaggen. Waar ik een voorstander van ben, dat net als bij het ijshockey een lamp op de lat aangeeft of de bal wel of niet over de doellijn is geweest. Dat is zowel voor de scheidsrechter als voor de grensrechter soms erg moeilijk waar te nemen. Herhalingen aan de kant gaan bekijken om eventueel een andere beslissing te nemen, daar zie ik helemaal niets in. Fouten van spelers en ook van scheidsrechters horen bij het spel.’’
Is het voetbal door de commercie veranderd?
‘’Het spel niet zozeer. Ik geloof niet dat het voetbal de laatste jaren harder en gemener is geworden. Wel is het ‘circus eromheen’ belangrijker geworden met al die sponsors en media bij de grote clubs. Daarom is het ook voor een scheidsrechter aantrekkelijker om op het hoogste niveau te fluiten.’’
Tot slot?
‘’Fluiten is ontzettend leuk om te doen. Het is jammer dat ieder jaar het verloop onder de scheidsrechters zo groot is. Er zijn het afgelopen jaar wat avonden gehouden, waarbij collega-scheidsrechter Guus de Witte en ik hebben geprobeerd mensen te motiveren en te stimuleren om arbiter te worden. Ik kan het iedereen aanraden,’’ aldus Hans Bakker.
