Deel 2: Hoe gaat het nu met Renate Goossensen die geëmigreerd is naar Frankrijk?

Domaine le Paradis, Bonjour! Bedankt voor alle leuke reacties die we hebben gekregen op onze eerste blog. En dat jullie ons volgen in ons mooie Franse avontuur. Na het achterstallig onderhoud van het zwembad wat nu weer helemaal picobello is, zijn Bart en ik de paardenbak in gedoken. En waar begin je dan?

Oké, verstand op nul, alhoewel dat best moeilijk is als je weet en ziet wat er allemaal nog moet gebeuren. Zes blaren verder, 17 wespennesten armer en armen hebben als Popeye gaan we zeker de goede kant op. Tot onze grote schrik hoorden wij iets krioelen onder het onkruiddoek. Ja hoor, een grote dikke vette slang. Ik weet zeker dat ze mij 3 km verderop in het dorp hebben horen gillen. Gelukkig kwam Bart gelijk in actie en heeft de slang een heel nieuw leven gekregen.

Trots op hoe manlief alle onkruid bomen van hoger dan 2 meter uit de paardenbak heeft getrokken, deed ik als fanatiekeling ook lekker mee. En wetende dat we nog steeds in de hitte staan te trekken nemen we steeds iets meer pauze, niet met kaas en wijn in de middag, maar met een siësta en een plons in het zwembad.

Het eten is hier heerlijk. Iedere week op de dinsdag halen wij een krat met verse groenten bij onze favoriete buurman Locatelli. We maken een praatje met elkaar. Nou ja, Bart is het meeste aan het woord en probeer ik woorden te herkennen waar ik op kan antwoorden met Oui en Non. Gelukkig vonden ze mijn appeltaart heerlijk en kan ik hopelijk af en toe in hun winkeltje punten appeltaart verkopen om toch zo de Hollandse cuisine in Frankrijk te brengen.

Maar ja te veel patisserie moet je niet eten in Frankrijk. In Frankrijk zijn de kledingmaten zo anders. In Nederland maatje 36 is in Franrijk maatje 40. Je denkt gelijk als vrouw dat je met een dikke kont loopt.

Wat mij opvalt in Frankrijk is dat er veel zwervers leven. En niet alleen, maar met hond. Als je goed kijkt zie je in iedere stad of dorp zwervers zitten. Ik vind het verschrikkelijk om aan te zien en wil natuurlijk alle honden redden. Bij ons onderaan de heuvel in het dorpje zit altijd een zwerver met zijn hond. Iedere keer als ik langs loop vertelt die aan Bart dat die een mooie vrouw heeft, geweldig! Ik geef hem geen geld, maar koekjes aan zijn hond. Ik weet niet echt of hij dit waardeert, maar ik zie wel dat die blij wordt als ik naar hem lach.

Nog even doorgaand op de honden. In Nederland lieten wij Beer en Reus 5x per dag uit en dan een half uur per keer. Hier hebben nog geen een keer de honden hoeven uit te laten, zo bizar. Het landgoed is groot en vermaken de honden zich prima. Leuk dieren nieuwtje: ons gezin is uitgebreid en hebben we een lieve pup erbij gekregen. Mees de Golden Retriever, als verjaardagscadeau voor Jaya, met alle consequenties dat Jaya de pup gaat opvoeden, plasje doen, poepje doen, succes Jaya!

Inmiddels zijn we twee maanden weg uit Nederland. We voelen ons thuis in het huis, zijn we gewend aan het klimaat en praten we al een aardig woordje Frans. Na hevige regen en onweersbuien weten we ook dat het huis waterdicht is. En dat we alle spullen veilig bin nen moeten zetten als er onweer wordt voorspeld, zodat we niet de volgende ochtend alles van onder aan de helling boven op de heuvel hoeven te sjouwen.

Cordialement Bart, Renate, Jaya, Tara, Beer, Reus en Mees.