Deel 5: Hoe gaat het nu met Renate Goossensen die geëmigreerd is naar Frankrijk?

Bonjour!....Domaine le Pardis! Met het natte zweet op mijn lijf zwierde ik over de dansvloer van de Occitaanse gemeente. Onvoorstelbaar prettig dat we hier niet ons mondkapje mogen dragen. Hand in hand dansten we de passen op een zwoele zomeravond in de laatste dagen van september in het zuiden van France. Het voelt alsof we nog steeds in de zomer leven. Beginnend in een kring, van partner naar partner dansen man en vrouw, kinderen, dieren en muzikanten samen. Wat hou ik hier van! Een gemeente die samen eet en drinkt en danst en elkaar aandacht geeft, wauw dat zie je niet veel in Nederland.

Ik kreeg zelfs een gratis bordercollie pup aangeboden. Gratis? In Nederland betalen we bijna 2000,- euro voor een hond. Waarop mijn buurvrouw Locatelli zegt, ik heb nog nooit betaald voor een hond . Cultuurverschillen, ja die zijn er zeker. Bedankt buurvrouw dat je ons hebt meegenomen. Ik zal voor de volgende keer zorgen dat Bart ook soepel in zijn heupen wordt?

The day after, doorgaan met werken! Luiken olijfgroen schilderen, kozijnen witten en blijven schuren. Gelukkig komt Joep ons weer een weekje versterken en hebben we weer drie man kracht. De moeheid is wel toegenomen. We moeten meer meegaan in de Franse werkuren. Vroeg uit bed en een siësta hebben van 2 uurtjes in de middag en dan weer doorwerken. En dan tijdens het werken zien dat je pup op een hagedis zit te kauwen met alle kleuren van een verfwaaier, dat is wel even schrikken. Gelukkig kon Jaya hem diep achter uit zijn keel vissen. Het dier bleek al dood te zijn door onze vraatzuchtige Mees. Voor niets of niemand bang.

Klein en groot

Twee dagen eerder poogde Mees vrolijk achter een roedel zwijnen aan te lopen, want oh wat was dat een mooi gezicht. Vijftien zwijnen klein en groot staken ons land over om van ons bos naar de buren te gaan, want het gras is altijd groener bij de buren. Helaas zie je een dag later de jagers klaar staan om ze af te schieten.

Gelukkig is de paardenweide bijna klaar en komt er weer stroom op het hek te staan. Dit houdt al het wild buiten ons domein. We kijken uit naar de komst van de paarden. Twee mooie merries Zarena en Lorraine. Ben benieuwd hoe Beer en Reus hier op gaan reageren.

Er zijn helaas niet alleen viervoeters die in het wild leven. Tot mijn grote schrik ontdekte ik een rare gekronkelde slang in een nisje in mijn waskamer! Ik twijfelde of het een rubberen slang was of dat het daadwerkelijk een gevaarlijke slang was. Bart hoorde mijn hulpkreet en snelde naar de plaats des onheils. Ja, een dikke vette zwarte gore lange slang. Gelukkig lag hij te slapen. Alle hulpbronnen in de directe omgeving hebben we geraadpleegd wat je in hemelsnaam moet doen met een slang van 1,5 meter in je huis. Het antwoord; les pompiers . Gelukkig was de brandweer er binnen 20 minuten.

Oké, genoeg over de dieren! We zijn de afgelopen dagen weer gevolgd door de Nederlandse televisie. En wat hebben we een lol gehad met Hanneke en Marc van Het Roer Om. We zijn benieuwd hoe we te zien zijn op tv en hoe jullie dit gaan ervaren.

Ook krijg ik steeds meer dames die komen dansen in de dansschool. Wie had ooit gedacht dat ik al een tweede groep dames 50 plus kan beginnen. Trouwens als je 50 jaar bent in Frankrijk hoor je al tot de senioren, dat vind mijn liefje niet leuk! Gelukkig houden Bart en ik elkaar in evenwicht?

Genoeg te doen, genoeg te zien we zitten niet stil. Aankomende weken gaan we verder met de luiken schuren en schilderen en hebben de kids twee weken vacances de la toussiant.

Tot snel weer allemaal. Een lieve groet van ons!

Bisous!!