EFC'58 2 wil het voetbaljaar gretig afsluiten!

Het tweede elftal van de Ermelose Football Club doorloopt een vrij moeilijk seizoen. Als B-selectie hadden we graag meegedaan in de top vijf van de derde klasse, maar dat resultaat hebben we al een paar weken uit het zicht verloren. Toch willen we het voetbaljaar als EFC’58 2 gretig afsluiten en zijn we op de goede weg.

Door Yannick La Gordt Dillié

Afgelopen zaterdag lieten we eindelijk weer eens zien dat we zelf het spel willen én kunnen maken, ook op bezoek bij een ploeg die hoger dan ons staat: VVOP werd uiteindelijk op het eigen hoofdveld met 1-5 verslagen. Het veld lag er uitstekend bij, het duel stond onder leiding van een jonge scheidsrechter én we kregen hulp van drie mannen van het 1e: Luiz Fidom, Alfons van Panhuis en Robin Schreuder.

Maar in de beginfase was het nog even anders:we stuitten meteen op een probleem waar we dit seizoen al vaker mee moesten dealen. Een vroege tegentreffer. Het moet solide staan achterin en de scherpte moet direct na het fluitsignaal aanwezig zijn. Toch begonnen we matig en VVPO kon de leiding nemen: 1-0. Zelf hadden we echter al een paar keer de ruimte gezien, maar we wisten nog niet te profiteren voorin. Alfons en Jeffrey Doppenberg maakten gebruik van hun snelheid op de vleugels, iets waar hun directe tegenstander niet echt grip op kreeg. Kjell van Eck, Robin en Luiz waren de bewegende krachten op het middenveld, degenen die het spel moesten regisseren in Voorthuizen. We kregen een handjevol goede kansen, maar het vizier stond vooralsnog niet op scherp.

Toch werden we al snel beloondvia een fantastisch doelpunt van Jordi Schipper. Onze rechtsback ontving de bal op ongeveer 40 meter. Hij liep vervolgens zelf door en pegelde het speeltuig met volle vaart in de verre hoek. Terwijl de gelijkmaker gezamenlijk werd gevierd, was het meteen een goed moment om even wat overleg te plegen. Conclusie: de tegenstander nóg meer opjagen. De Voorthuizenaren waren bij vlagen zeer gevaarlijk via de lange bal of de steekpass. Wanneer we het zouden aandurven om meer druk naar voren te zetten, kon die bal ‘eruit worden gehaald’, zoals dat in voetbaltermen zo mooi heet.

RUST: 1-1

Iedereen wist wat het team te doen stond.Met duidelijke afspraken, opdrachten én een rechte rug gingen we het tweede deel van de strijd aan. Meteen namen we als 2e elftal het initiatief op het kunstgras van de blauw-witten. Het tempo werd opgevoerd. Al snel resulteerde dat in een voorsprong: onze nummer tien Kjell krulde de bal op techniek in de verre hoek na een snelle aanval van onze kant. Voorin werd er nog meer gerouleerd tussen Jesse, Jeffrey en Alfons, met steun van het middenveld. Na ongeveer een uur spelen werd het 1-3 via de schoen van Jesse, die zijn paardenlongen weer eens uitstekend gebruikte om de ruimte in te sprinten.

Zijn treffer leek de genadeslag te zijn voor de thuisploeg.VVOP bleef bij vlagen gevaarlijk, aangezien we als defensie niet altijd gezamenlijk en op tijd vooruit stapten. Toch hielden we de boel dicht (met centraal achterin Yannick La Gordt Dillié en Rik Eskes) en verliep de opbouw steeds makkelijker. Zo kregen we echt grip op de wedstrijd. Het lag uiteindelijk hélemaal open, alsof de Voorthuizenaren open huis organiseerden. Invaller Jeroen de Bruijn maakte de 1-4 en Alfons bepaalde de eindstand op 1-5. Aanstaande zaterdag wacht de laatste wedstrijd van het seizoen. En wat voor één: DVS-thuis. De kraker. Waarschijnlijk zullen aanvoerder Daniel Voets en Maurice La Gordt Dillié dan ook weer aansluiten.