In de 224e aflevering van ‘Sportartikelen uit de oude doos’ van donderdag 14 augustus 2003 een interview in twee delen met de Ermelose scheidsrechter Geurt van den Ham, die vele jaren als vrijwilliger bij EFC’58 zijn wedstrijden floot in het amateurvoetbal. Vandaag deel 1.
Door Bram Burggraaff.
Overleden
Geurt van den Ham is op 14 juni 2021 overleden. Ter herinnering aan hem is het bankje bij de technische ruimte van EFC’58 naar hem vernoemd. Op het naamkaartje staat vermeld: BANKJE VAN GEURT ter herinnering aan Geurt van den Ham, Lid van verdienste EFC’58. Zo blijft hij in gedachte zeker bij al zijn collega-vrijwilligers van het ‘onderhoudsteam’ bij de Ermelose Football Club die na gedane arbeid graag ook even plaatsnemen op het bankje.
Onmisbaar
Vrijwilligers zijn onmisbaar voor verenigingen en steken vaak heel veel tijd in hun onbezoldigde werk. Dat geldt ook voor Geurt van den Ham die al vele jaren scheidsrechter is bij EFC’58. Geurt van den Ham: ‘’Ik word binnenkort 69 jaar en ben nu 10 jaar gepensioneerd. Vroeger heb ik zelf gevoetbald bij het zomeravondvoetbal dat in de 60-er en 70-er jaren van de vorige eeuw heel populair was in Ermelo en omgeving. Ik speelde bij een team van ’s Heerenloo, de instelling waar ik ook 37 jaar heb gewerkt. Momenteel ben ik nog steeds actief bij EFC’58, waar ik iedere zaterdag en af en toe door de week wedstrijden fluit en ook de belijning van de velden verzorg. Sport is een stuk van mijn leven geworden. Door zelf actief te zijn, blijf je lekker in beweging, ook op oudere leeftijd.’’
Respect
Geurt van den Ham vindt vrijwilligerswerk bij een vereniging heel belangrijk. ‘’Er zou geen club kunnen bestaan zonder vrijwilligers. De voetballers hebben vaak geen idee wat er allemaal komt kijken bij een voetbalclub. En men zou ook wel wat meer respect kunnen tonen voor de arbiters. Zij maken het tenslotte mogelijk dat er gevoetbald kan worden. Helaas zie je dat spelers steeds minder accepteren en scheidsrechters zich soms zelfs bedreigd voelen. Gelukkig heb ik daar zelf weinig last van. Ik ben op het veld ‘de rust zelve’, wat misschien de reden is dat ik als scheidsrechter eigenlijk zelden vervelende dingen heb meegemaakt.
Buitenspel
Ook wij maken fouten, maar de spelers beseffen te weinig dat ze er zelf minstens evenveel maken. Het fluiten op zich is niet zo moeilijk, de problemen ontstaan vaak door de buitenspelregel. Men wordt boos als wij een vlagsignaal negeren. Ik zeg dan altijd: Als er eerlijk wordt gevlagd, fluit ik echt wel. Soms sta je op één lijn en zie je duidelijk dat het geen buitenspel is en dan durft een clubgrensrechter toch te vlaggen. Dan neem je zo’n vlagsignaal natuurlijk niet over. Ik fluit al zo’n 20 jaar, mij maken ze echt niet meer gek’’, aldus Van den Ham.
