De 11 partijen die in de 4de ronde van de interne competitie van het Veluws Schaakgenootschap Ermelo (VSG) werden gespeeld, laveerden tussen ’te laat rokeren, te vroeg opgeven en geduld’.
Door Sape Westra.
Vluchtweg
Zo gaven Nikki van Es (17) en Wim van Dalen (20) te vroeg op. Nikki stond tegen Ralf (16) weliswaar iets minder, maar had door kunnen spelen i.p.v. vroegtijdig op te geven. Wim zag zijn dame in gevaar komen en gaf op, terwijl er toch nog een vluchtweg voorhanden was. Uit de analyse bleek dat tegenstander Cees (19) wel beter zou komen te staan.
Puike partij
Hisham (11) rokeerde te laat en gaf tegenstander Rob (12) de kans de dame te winnen tegen een stuk, waarna de partij snel afgelopen was. Willem (22) speelde een puike partij tegen Gerard (23). Er was volop spanning en over en weer vlogen de dreigingen door de lucht. In een eindspel dat nog alle kanten op kon werd de vrede getekend.
Een stuk cadeau
Marco (3) deed het erg verdienstelijk tegen Olaf (4). Toen in het middenspel de dames en torens waren geruild bleef een eindspel over met loper tegen paard en beide een aantal pionnen. Het laveren ging Olaf iets beter af, wat na 80 zetten tot winst leidde. Henk van Rijssen (31) kreeg van Bart (33) een stuk cadeau en won daarna de partij.
Keurig
Piet (28) kreeg een goed uitziende aanval tegen Julian (30). Dit kostte hem wel een paar pionnen. Toen de aanval niet doorsloeg resteerde een eindspel met minder pionnen wat door Julian kundig werd uitgeschoven. Martin (6) is goed op dreef. Tegen Jo (8) nam hij na een mindere zet van zwart het initiatief en ronde keurig af naar winst.
Iets te vlot
Jan van den Bosch (10) ruilde iets te vlot zijn zwartveldige loper voor een paard, waardoor Bas (9) veel spel kreeg voor zijn zwartveldige loper. Het betere spel leidde tot kansen en de overwinning. Daniël (24) maakt het Henri (26) erg lastig. De partij verliep gelijkwaardig, totdat Daniël iets te gretig een pion pakte; Henri kreeg daardoor positioneel voordeel wat leidde tot tactische kansen en de winst.
De langste partij
De langste partij van de avond werd gespeeld door Ronald (15) en Onno (14). In het verre eindspel profiteerde Onno uiteindelijk van een mindere zet die Ronald vlak na de opening had gedaan. Geduld bleek ook dit keer een schone zaak.
