Waar de meeste imkers van Bijenhoudersvereniging Ermelo hun bijenkasten ergens in de natuur hebben neergezet, staan twee kasten van Gerhard Pape (69) gewoon bij hem in de achtertuin. Een tuin overigens die niet eens zo overdreven groot is. Elke kast is goed voor 50.000 bijen. Een bordje op poortdeur waarschuwt: ‘Pas op voor laagvliegende bijen’. Moet ik me nu zorgen gaan maken?
Met fotoreeks door Grietje-Akke de Haas.
‘Er gebeurt nooit wat’
In geen geval verzekert Gerhard. “De bijenkasten staan er al ruim 25 jaar en er gebeurt nooit wat. Het zijn dan ook niet zo maar bijen, maar van de bijensoort Buckfast. Die staan er onder meer om bekend dat ze niet happen naar de baas.” Daarnaast heeft Gerhard buitenshuis in de Ermelose natuur en bij kennissen bijenkasten staan. Wat inhoudt dat hij zorgdraagt voor een miljoen bijen.
Uit de voegen gegroeide hobby
Voor Gerhard is het bijenhouden een uit de voegen gegroeide hobby die puur uit interesse en nieuwsgierigheid is ontstaan, zo’n 30 jaar terug. “Mijn buurman had bijen, en op een dag kwam een zwerm bijen over de schutting in mijn tuin hangen. Ik mocht ze houden, kreeg een bijenkast erbij en moest me er maar mee redden.” Gerhard die geen verstand van bijenhouden had ging zich inlezen. “De bijen waren namelijk zo tam, dat ik dacht dat ze wel honger zouden hebben. Toen heb ik suikerwater gemaakt en dat bleek de oplossing te zijn.”
Ruim 40 leden
Hij werd gelijk lid van de Bijenhoudersvereniging Ermelo. “Met 10 á 12 leden was de vereniging destijds niet zo groot. Bovendien was het bestuur opgestapt. We hebben toen een vergadering belegd over wat te doen met de vereniging. Er kwam een actieplan om de vereniging in stand te houden. Ook werd er een nieuw bestuur aangesteld en werd ik secretaris.” Wat achteraf heeft gewerkt, want tegenwoordig kun je met ruim 40 leden Bijenhoudersvereniging BijEnErmelo een bloeiende vereniging noemen.
Aan de keukentafel
Als secretaris van de vereniging merkte Gerhard, kreeg hij veel connecties waardoor hij veel gewaar werd. “Er was bijvoorbeeld een gebrek aan docenten die cursussen bijenhouden gaven. Daar ben ik toen mee gestart bij mij aan de keukentafel; op de dinsdagavonden wanneer mijn vrouw naar zangles was.”
Leraar Bijenteelt
Tegelijkertijd volgde Gerhard de opleiding Leraar Bijenteelt, waarmee de Ermeloer van groot belang werd voor de toekomst en voor de kwaliteit van de bijenhouderij in Nederland. Dat schrijft de Nederlandse Bijenhoudersvereniging: ‘Het is van belang dat er voortdurend cursussen gegeven worden aan geïnteresseerden zodat er steeds aanwas is met nieuwe imkers. Voor het in stand houden van deze cursussen is een goed lerarenkorps nodig met leraren die op de hoogte zijn van de nieuwste ontwikkelingen en inzichten in de bijenhouderij’.
Mooi geweest
Cursussen geven heeft Gerhard bijna 20 jaar met volle overtuiging gedaan. Dat vond jaarlijks plaats in het voor- en najaar op vrijdag en zaterdag. Onlangs is hij ermee gestopt omdat het mooi is geweest. Gerhard en zijn vrouw willen de handen meer vrij hebben voor hobby’s als fietsen. “Maar ik blijf gewoon lid van de vereniging en bijenhouden”, belooft Gerhard.
‘Veluws Goud’
Want bijen blijven zijn passie, al is het lastig in woorden uit te drukken wat er zo bijzonder is aan het imker zijn. “Met die beestjes bezig zijn, dat is gewoon leuk”, aldus Gerhard. Net als het honing oogsten waar hij de schuur in zijn tuin speciaal voor heeft ingericht. Bijzonder lekkere honing overigens die niet voor niets ‘Veluws Goud’ heet.
- Zie ook BijEnErmelo.nl
