ErikPrikt…niet méér van hetzelfde
Ken je dat gevoel van onmacht als je erg je best doet om iets te bereiken en het maar niet wil lukken? En dat je eerder het tegendeel bereikt van wat je beoogt? Dan kan een eye opener zorgen voor een doorbraak. Want je gaat het pas zien als je het dóór hebt, nietwaar? Soms richt het toeval dat noodzakelijke licht op de oplossing van je probleem, in andere gevallen vind je juist door stug volhouden eindelijk iemand die je iets essentieels leert dat je nog niet wist, dat je ook niet kón weten. Tot dat moment ga je vaak veel te lang door op de verkeerde weg, met het idee dat het goed is wat je doet. Ook als het niet werkt.
Ik zie mensen worstelen met een burn-out, met een eetstoornis, met financiële problemen. Zij vertonen, vastgelopen in hun persoonlijk functioneren, opmerkelijke overeenkomsten:
• ze zoeken de oplossing in nog meer van hetzelfde doen, wat ze dus steeds dieper in de problemen brengt;
• ze hebben geen scherp zicht meer op hun situatie en zijn daardoor slecht aanspreekbaar op de wenselijkheid van gedragsverandering;
• ze denken dat ze het zelf kunnen (of moeten) oplossen, of ontkennen dat er een probleem is, en zoeken daarom geen hulp.
Neem nou werkstress. Die ontstaat vaak omdat er teveel werk is en te weinig tijd. Harder werken en meer uren maken lost niets op, want de berg werk is structureel te groot en bovendien krijg je er als ‘beloning’ voor je harde werker nog meer taken bij. Het probleem wordt alleen maar groter en als je reactie dan is om nóg meer uren te maken…
Met anorexia of een ‘killer diet’ volgen gebeurt iets vergelijkbaars: het ideaal van dat superslanke lichaam wordt nooit bereikt, het moet altijd nog slanker. De patiënt krijgt onvoldoende voedingsstoffen binnen, voelt zich steeds beroerder en gaat een nog strenger dieet volgen…
En wie in de financiële problemen zit, ziet vaak geen andere uitweg dan het ene gat met het andere te vullen door telkens nieuwe leningen af te sluiten, nog meer op afbetaling te kopen, enzovoort.
Onder dat gedrag zitten een hele reeks diepgewortelde overtuigingen, veroorzaakt door opvoeding, maatschappelijke conventies en… je eigen innerlijke criticus: ik moet sterk zijn; ik moet m’n eigen problemen oplossen; ik moet niet zeuren; ik mag mijn collega’s geen extra werk bezorgen; als ik het niet doe, doet niemand het; enzovoort.
Maar… dat zijn allemaal gedachten in je eigen hoofd, die kan je ook vervangen door andere gedachten! Wat dacht je van de creatieve oplossing om gewoon al deze overtuigingen om te draaien? Je hoeft niet altijd sterk te zijn, je mag wel hulp vragen, de wereld vergaat niet als jij het werk even neerlegt…
Hé, hoe voelt dat? Opent dat je ogen? Dan heb je dus door dat het niet alleen een onsje minder mag zijn in plaats van steeds méér van hetzelfde, maar dat het roer radicaal om kan! Doe het, dat geeft nieuwe perspectieven.
Erik Slagt
Ermeloër Erik Slagt coacht mensen die ‘een beetje vastlopen’ in hun persoonlijke ontwikkeling. Motto: er is altijd meer ruimte dan je denkt.
Zie ook: www.espacio-coaching.nl
