Ed Bok(t) over leiders en dictators, ofwel; “Je krijgt de leider die je verdient, ook al vreet die de oren van je kop.”
Aandacht scoort altijd
Hoe lang is het geleden lieve lezers, of beter gezegd hoe kort geleden nog eigenlijk, dat we werden doodgegooid met politici op TV. Eerst werd je als kijker, of je dat nu wilde of niet, bij de publieke omroep maanden geconfronteerd met de voorverkiezingen in Amerika. Een strijd die niet over de inhoud ging maar dat deed er niet toe. Hoe smeuïger de details des te meer genoot Twan Huijs. Het werd daar, compleet onverwacht dus Donald Trump wat weer tot een stroom leidde van rampspoed en ellende wat ons te wachten stond volgens de duiders bij één-vandaag, DWDD, Jinek en Nieuwsuur.
En dan daarna ‘wekenlang’, ‘avond aan avond’ over de verkiezingen in Nederland. De politici waren, samen met de ‘bekende tafelvulling’ haast niet meer van de beeldbuis af te slaan. Het ging nergens anders meer over en het was allemaal, beste lezers gericht tot ons. Gericht tot ons als ‘kijkers’ en ‘kiezers’ waar het, met the Donald Trump en de Brexit nog vers in het politieke achterhoofd dus om ging. Tja, ik had het als manager al geleerd, aandacht scoort altijd, of het nu fake of oprechte aandacht is!
Het is stil aan de overkant
Kiezers! Of het nu om ‘meet-ups’ jongeren gaat, de hard werkende middenklassers, de gepensioneerden, kiezers die zelf zorg nodig hebben of in de zorg werken, kiezers die niet aan het arbeidsproces deelnemen omdat ze te oud, te duur, te laag- of te hoog opgeleid zijn, om ZZP’ers, of 400.000 kiezers in de bijstand of kiezers die onder de armoedegrens leven, of van de voedselbank afhankelijk zijn, om de apotheker uit Aleppo of om de kiezers die zich alleen maar gediscrimineerd en achtergesteld voelen, of kiezers wiens geliefde leider in een ander land woont, om de boze witte vergeten en niet gehoorde kiezers (MN/VR/T), om PVV kiezers die er in Nederland misschien ook wel bij horen, om LHBT of hetero kiezers, Moslim of Christen of wat voor geloof ook, of kiezers die zich zorgen maken over het asielbeleid, of de kwaliteit van onderwijs, of over de mislukte integratie of over hun veiligheid! Die kiezers dus kregen aandacht tot aan de uitslag maar daarna werd en bleef het stil aan de overkant!
Van reces naar recessie
Tja, ze formeren nu al een aantal weken, op pappa dagen na dan. En dat in de wetenschap dat het niets wordt met Yes I Can Jesse Obama Klaver aan tafel. Tja, en mocht het onverhoopt wel lukken, wat God verhoedde, dan reken ik weer snel op nieuwe verkiezingen. De laatste maanden dat een Kabinet bestaat worden er geen belangrijke thema’s meer op de agenda gezet. Dat ligt gevoelig met verkiezingen voor de deur en zodra de regering demissionair is gebeurt er weer niets, want dat ligt gevoelig tijdens het formeren. Of zij het landsbelang niet moeten dienen? Tja, ik ben het daar wel mee eens. Maar zo werkt het niet in Den Haag beste lezers, daar prevaleert het partijbelang en tellen wij, de kiezers na al die aandacht niet meer mee!
De miljarden die ons kiezers in het vooruitzicht werden gesteld schijnen er ook al niet te zijn en gaan op aan de vele lijken die nu plots uit de kast komen. Ik hou mijn hart vast dat er met de honderden miljoenen kostende verbouwing van ‘regeringsgebouwen’ nog wel meer lijken uit de kast komen. Tja, België zat eens 541 dagen zonder regering. Dat record halen wij niet, maar na het meireces komt het zomer- en al weer snel het herfstreces en voor je het weet wordt het reces een recessie!
Zag twee beren broodjes smeren
Gelukkig, nou ja gelukkig klinkt misschien wat vreemd. We hebben genoeg politieke leiders die wel het nieuws bepalen. Wat te denken van die mafklapper Erdogan, zoals Yes I can Jesse Klaver Obama hem zou noemen. Tja, ik durf het wel te schrijven want naar dat land, hoe mooi ook, zal ik nooit met vakantie gaan. ‘Daar krijgen we nog een hoop spul mee’, zou mijn opa zeggen. Pfftt, en wat te denken van Kim Jong-un de Noord-Koreaanse dictator die er niet voor terugdeinst om de wereld in een kernoorlog te storten, tenminste als Donald Trump niet van de red button af kan blijven.
Tja, beste lezers, leiders en dictators genoeg dus die mij zorgen baren. Gelukkig maken wij ons in Nederland om heel andere dingen druk. Maar liefst 15 jaar is men er tot op het aller- hoogste niveau mee bezig geweest maar het resultaat mag er zijn! We hebben ze, Wu Wen en Xing Ya twee lease panda’s die de komende 15 jaar, bamboe kauwend in Rhenen op hun dikke pandareet zullen zitten! Mooi hé!
Ed Bok(t)
Ed Bok is Ermeloer, EFC’58 fan, sociaal en betrokken.
