In de 78e aflevering van de Ermelose (sport)artikelen uit de oude doos een interview in 3 delen van donderdag 17 augustus 1995 met mevrouw Slim, die na 21 jaar afscheid nam als leidster van Balletschool Ermelo. Vandaag deel 2, klik HIER voor deel 1.
Door Bram Burggraaff.
Hoe ontstond Balletschool Ermelo?
“Zomer 1974, op de dag dat de balletlessen weer zouden beginnen, kregen alle 75 leerlingen, geheel onverwacht een verdrietig briefje, waarin stond dat zij de school uit moesten. De zaal was volgens de schoolleiding voor andere doeleinden nodig. Hofland en Kranenbrug zagen, zo schreven ze, geen kans om in Ermelo verder te gaan. Misschien heb jij nog moed, zeiden ze tegen mij. Ik dacht, nu of nooit!
Op de fiets ben ik langs 75 brievenbussen gegaan om er een brief in te deponeren met mijn plannen tot voortzetting van de balletlessen, al was nog lang niet duidelijk waar dat zou moeten gebeuren. Ik kreeg 36 positieve reacties van leerlingen en van een vader van een leerling, de toenmalige CDA-fractievoorzitter Hugo van der Wel. Hugo heeft me aangespoord om vooral verder te gaan en beloofd zoveel mogelijk te helpen: ‘Balletschool Ermelo’ was geboren. Op aanraden van Hugo ging ik met wethouder Balvers praten. Die was ook heel positief, maar een zaaltje had hij niet voor mij.
Hij adviseerde me het Taweb-padvindersgebouw aan de Varenlaan eens te gaan bekijken. De zaalruimte was best geschikt en ik mocht erin. De lessen begonnen, maar al gauw bleek dat ik er toch niet zo ideaal zat. In de herfst en vooral in de winter was het pad naar het gebouw zo aardedonker dat mijn man aan het einde van elke les met zijn auto-koplampen voor verlichting moest zorgen.
Nog veel lastiger was, dat allerlei vervelende knulletjes uit de buurt pesterig gingen doen: fietsbanden leeg laten lopen, fietssleuteltjes zoek maken, in de kleedkamer hangende kleding beschadigen etc. Hugo van der Wel wist toen te vertellen dat er een Culturele Accommodatie zou worden gebouwd, gelijk met het nieuwe gemeentehuis: De Dialoog. Ik ben toen van Taweb verhuisd naar een zaal in dat nieuwe gebouw. Helaas had niemand zich verdiept in de eisen waaraan een balletvloer met voldoen. Deze vloer was bikkelhard en spiegelglad. Dat was erg slecht voor je achillespezen en als je viel had je kans op een gebroken heupbeen.
Intussen hadden wij bij ons huis aan de PC Hooftlaan een bescheiden trainingsstudio laten bouwen voor extra repetities e.d. Uiteindelijk hebben we omstreeks 1980, echt niet uit weelde, alle lessen naar de eigen studio toegehaald.’’
Wat moet ik me bij het R.A.D. en het R.A.D.-systeem voorstellen?
“De R.A.D. is een organisatie van danspedagogen over de hele wereld in niet minder dan 65 landen. Ze is in Londen opgericht, nu precies 75 jaar geleden. De R.A.D. heeft een eigen, heel cleane opvatting van het klassieke ballet en een gestructureerd lesprogramma dat in ‘Syllabi’ is neergelegd. De amateursyllabus is de ‘New Grades Syllabus’. Die begint met ‘Pre-primary’ en ‘Primary’, daarna volgen de grades 1 tot en met 8. In al die graden kunnen – niet moeten – de leerlingen zich laten examineren door officiële examiners. Als een leerling uit Ermelo naar Yokohama of IJsland zou verhuizen en zijn of haar R.A.D.-diploma ‘Grade III’ laat zien op een R.A.D.-school, wordt hij of zij direct in de klas voor ‘Grade IV’ geplaatst en kan de opleiding naadloos verder gaan. Bijna 300.000 dansamateurs nemen jaarlijks deel aan de examens volgens de ‘New Grades Syllabus’ en nog eens 15.000 die het beroep in willen, aan de examens volgens de ‘Major Syllabus’. Overigens is het niet zo dat wij, of andere R.A.D.-scholen, alleen maar met syllabusstof bezig zijn. Je moet er ook omheen werken, zelf stof toevoegen en soms ook de leerlingen dingen laten inbrengen. Vooral in de jaren dat onze school een uitvoering geeft, is een deel van de lessen en het totaal van de extra repetities op de uitvoering gericht.’’
Wie zijn er betrokken bij Balletschool Ermelo?
“Dan wil ik eerst mevrouw Letty van Silfhout noemen, die een aantal lessen op de piano begeleidt. Er gaat niets boven live-pianomuziek, maar om haar bij alle lessen te hebben, wordt te kostbaar. Dus doen we veel met cassettebandjes. Bij de jongste leerlingen is dat moeilijk. Zodra je je omdraait, is de aandacht weg. Bij deze lessen speelt Letty. Ze is ook in staat om rechtstreeks en snel in te spelen op wat er in de les gebeurt, reuze prettig! Bovendien leidt Letty voor elke uitvoering de kostuumgroep en zorgt ze tijdens de uitvoering, dat de groepen leerlingen op tijd met de juiste kleding aan klaarstaan daar en waar dat moet. Wat de lessen betreft, die heb ik een aantal jaren allemaal zelf gegeven. Sinds een paar jaar heeft Bernice daar een aandeel in gekregen. Bovendien is zij begonnen met lesgeven aan peuters van 3 en 4 jaar, een soort voorbereiding op het ballet. En vanaf september moet Bernice het alleen doen.”
