In de 78e aflevering van de Ermelose (sport)artikelen uit de oude doos een interview in 3 delen van donderdag 17 augustus 1995 met mevrouw Slim, die na 21 jaar stopte als leidster van Balletschool Ermelo. Op woensdag 6 september 1995 was het officiële afscheid van mevrouw Slim tijdens een receptie in De Dialoog. Vandaag deel 1.
Door Bram Burggraaff
Vele honderden leerlingen
Mevrouw Kiny Slim-Algera neemt 1 september afscheid als leidster van Balletschool Ermelo en als docente klassiek ballet. Zij zal alleen nog de lessen tapdance blijven doen. Bernice Zwijnenburg, die nu al met haar samenwerkt, zal de lessen bij de balletschool overnemen. De studio van de balletschool blijft aan de Ermelose PC Hooftlaan gelegen. Mevrouw Slim heeft Balletschool Ermelo 21 jaar geleid en in die jaren hebben vele honderden leerlingen les van haar gehad. Zij beantwoordt vragen over hoe zij in de balletwereld terechtkwam, over Balletschool Ermelo en over ballet in het algemeen.
Hoe bent u in de balletwereld terecht gekomen?
“Ik ben geboren in Groningen en daar helemaal in de muziekwereld opgegroeid. Mijn vader zette vaak de radio aan in de kamer, waarin mijn wieg stond om mij aan muziek te laten wennen. Bovendien waren bij ons thuis wekelijks de repetities van zijn dansorkest. Toen ik klein was, ging ik op gymnastiek, waarbij heel veel gedanst werd. Op 9-jarige leeftijd kreeg ik voor een uitvoering de rol van kabouterkoning. Uitgerekend toen moest ik worden opgenomen voor een blindedarmoperatie. Ik vroeg iedere dag aan de zuster wanneer ik naar huis mocht, omdat ik moest dansen!
Bezeten van dansen
Vervolgens ging ik naar de dansschool van Friedel en Gretel van Bruggen in Groningen. Daar heb ik alle mogelijke vormen van dans gedaan: Ritmische dans, klassiek ballet, jazzdans (toen nog helemaal nieuw) en ballroom, waarin ik ook wedstrijd gedanst heb. Ik was helemaal bezeten van dansen, maar zag het eerst alleen als hobby. Ook toen ik getrouwd was en in Assen kwam te wonen, bleef ik bij Gretel in Groningen op les. Een oud-assistente van Gretel verhuisde ook naar Assen en werd balletlerares aan de Asser Muziekschool. Ze vroeg mij haar assistente te worden. Ik voelde daar wel voor, maar wilde dan ook een professionele opleiding volgen. Dat heb ik gedaan in Groningen, Arnhem en Amsterdam. Om lid te worden van de Nederlandse Beroepsvereniging van Danskunstenaars heb ik me in 1965 laten balloteren. Zeven vooraanstaande danspedagogen hebben me geëxamineerd en me op mijn lesgeven beoordeeld. Zo werd ik NBDK-lid en erkend pedagoge klassieke danskunst.’’
Is ballet een sport?
“Nee, dat is het niet. Het is een vorm van kunst, zoals beeldende kunst, muziek en toneel kunstvormen zijn. Als amateurs aan ballet doen, is dat een vorm van amateuristische kunstbeoefening. Al moeten amateurs in elke soort kunst hun beperkingen weten, het bezig zijn met ballet kan geweldig veel voldoening geven. Bovendien leer je een massa over deze interessante kunstvorm en over muziek. En je verbetert je lichaamshouding in coördinatie.’’
Waarom is ballet zo’n specifieke meisjesbezigheid?
“Ballet is geen specifieke meisjesbezigheid. Denk maar eens aan beroemde mannelijke dansers als Noerejev en Baryshikov? De Royal Academy of Dancing heeft – zoals trouwens elke dansopleiding – een speciale Boys’ Syllabus. Dat hier in Nederland en speciaal op het platteland, nog maar weinig jongens aan ballet doen, berust op oude vooroordelen. Als een jongen hier al de moed heeft om op ballet te gaan, houdt hij er na verloop van tijd doorgaans weer mee op, omdat hij er op school mee gepest wordt. Wat een onzin! In Engeland doen bij sommige clubs de voetballers verplicht aan ballet, omdat het zo goed is voor je spieren, gewrichten en dergelijke. Benice heeft momenteel twee jongens in de peutergroep (3- en 4-jarigen) en we hopen dat die blijven.’’
Hoe kwam u bij de Ermelose Balletwereld terecht?
“Dertig jaar geleden zijn we naar Ermelo verhuisd. Ik heb eerst rustig rondgekeken. Ik wilde wel weer gaan lesgeven. Ik hoorde van onze huisarts, dokter Holtrop, dat hier al balletles gegeven werd door Chris Hofland in het toenmalige Hotel Peter. Hofland en zijn partner Kranenburg hadden een grote balletschool in Den Haag gehad, waar bijvoorbeeld de latere ‘Mini’ van het duo ‘Mini en Maxi’ één van hun leerlingen was. Toen ze op de Veluwe gingen wonen, waren ze met lesgeven begonnen in Ermelo en Nunspeet. Ik kon het met Hofland en Kranenburg meteen heel goed vinden en ik vond dat er prima lesgegeven werd. Ik heb jaren bij ze getraind en in meerdere van hun uitvoeringen meegedanst. Als Chris verhinderd was, vroeg hij me wel eens hem te vervangen. Dat deed ik graag, maar mijn plannen voor een eigen school gingen voorlopig de ijskast in. Later verhuisde de school van Hotel Peter naar een lagere school aan de De Wetstraat.’’
