In de 44e aflevering van de ‘Ermelose sportartikelen uit de oude doos’ een interview in 2 delen van donderdag 5 augustus 1993 met Cees van Panhuis, die toen al meer dan 25 jaar een bekend gezicht was in de Ermelose sportwereld. Vandaag deel 2, klik HIER voor deel 1.
Door Bram Burggraaff.
Randmerentoernooi
Cees van Panhuis over het niet echt van de grond gekomen Randmerentoernooi: “Ik vind dat er met een aantal verenigingen uit de regio best een groot toernooi van de grond getild kan worden. Ik ben verleden jaar in de organisatie van het Randmerentoernooi gezeten. Het was eigenlijk afgeleid van het Randmerentoernooi dat bij DVS’33 georganiseerd werd ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum. Aan het toernooi van vorig jaar zaten best positieve kanten, maar toch voldeed het niet helemaal aan de verwachtingen. We zijn er dan ook mee gestopt. Vijfentwintig jaar in de voetballerij is een hele lange tijd. Ik heb enorme leuke contacten op de hele Veluwe gekregen en had het dan ook voor geen goud willen missen.’’
De IJsselstreek
De laatste jaren heeft Cees van Panhuis heel veel energie gestoken in wielervereniging De IJsselstreek. Van Panhuis: “Mijn dochter Geanne is vier jaar geleden bij De IJsselstreek gaan fietsen. De eerste twee jaar heb ik met haar opgetrokken. Toen Geanne stopte met fietsen, ben ik actief geworden bij de club, dat is nu twee jaar geleden. Het begon met onderhouden van contacten met de pers en het aanleveren van stukjes voor de krant. De IJsselstreek was in die tijd enigszins op een dood spoor beland. Het lukte niet om sponsors binnen de halen. Ik kende door mijn vele contacten in de Veluwse sportwereld behoorlijk wat potentiële sponsors. Van het bestuur kreeg ik vrij mandaat om nieuwe sponsors binnen te halen. Binnen een half jaar tijd hadden we een clubsponsor: Golff supermarkten. Sinds die tijd is De IJsselstreek in een stroomversnelling terecht gekomen. Ik probeer ook renners binnen te halen. Het financiële plaatje wordt via ons afgewikkeld. Ik heb er bewust voor gekozen niet in het bestuur zitting te nemen, daar ben ik niet geschikt voor. Ik functioneer het beste als ik mijn eigen gang mag gaan in de sfeer van: Haal er maar uit wat er inzit. Ik wil verantwoording afleggen, wanneer het mij uitkomt. Dat werkt bij De IJsselstreek perfect.’’
Professioneel
De laatste jaren is wielrennen in Ermelo echt gaan leven. Het aantal toeschouwers bij de Ronde van Ermelo stijgt ieder jaar. Van Panhuis: “Er zijn goede Ermelose wielrenners, zoals Godert en Jan de Leeuw en Robert Hoffmann senior en junior. We timmeren als IJsselstreek aan de weg. Door de ruime sponsoring kunnen we de renners van goed materiaal en nette kleding voorzien. We zijn momenteel bezig met een geheel uitgeruste PR-bus, dat is uniek in Nederland. We hebben een businessclub van veertig man. Die kunnen met de bus overal mee naar toe. Het was eerst kleinschalig, maar het wordt steeds professioneler. We gaan straks het hele land door. Daarbij probeer je ook de naam van hoofdsponsor Golff supermarkten zoveel mogelijk uit te dragen en dat werkt door naar andere firma’s. We proberen een zo breed mogelijke sponsorgroep te krijgen van bedrijven die De IJsselstreek willen steunen.’’
De gebroeders De Leeuw
De succesvolle gebroeders Godert en Jan de Leeuw fietsen voor gastvereniging Giant. Komen ze weer helemaal terug bij De IJsselstreek? Cees van Panhuis: “Godert en Jan de Leeuw zijn een aantal jaren geleden weggegaan bij De IJsselstreek. Ik ben een tijdje geleden met ze gaan praten en heb ze uitgelegd wat we van plan zijn bij de club. Ze zijn toen weer lid geworden. Dat is heel belangrijk voor de vereniging, want de kracht van De IJsselstreek is juist om renners uit de eigen regio voor de club te laten fietsen. Je moet dan ook zorgen, dat je de eigen talentvolle jeugd weet vast te houden. In de topcompetitiewedstrijden fietsen Godert en Jan de Leeuw voor Giant. In open wedstrijden, zoals de Ronde van Midden-Nederland en de Parel van de Veluwe mogen zij in de clubkleuren van De IJsselstreek fietsen, omdat ze daar lid van zijn. Ik hoop dat volgend jaar Godert en Jan de Leeuw helemaal voor onze club gaan uitkomen. Dan scoren wij nog veel meer. We willen naar het niveau van een gastrennersvereniging toe. Ik ben er van overtuigd dat we over een jaar of drie één van de toonaangevende amateurverenigingen van Nederland zijn. Deze hele ontwikkeling houdt wel in dat het werk van manager langzamerhand een dagtaak wordt. Omdat ik veel vrijheid krijg bij mijn werkgever de Bimo, kan ik het nu nog goed combineren met mijn werk, maar het wordt steeds zwaarder. Er kan daarom wel eens een moment komen dat ik moet kiezen tussen mijn gewone werk en het wielrennen.’’
De toekomst
“Net als een voetbalvereniging heeft ook een wielervereniging zijn ups en downs. De IJsselsteek was in de tijd van Fedor den Hertog en Dries van Wijhe een begrip. Dat is tien jaar totaal weggeweest. De laatste jaren merk je, zeker nu we zo aan de weg timmeren, dat we weer heel gauw op datzelfde niveau zitten. De goede naam van vroeger komt dan weer boven bij de mensen. Er zullen in de toekomst steeds minder verenigingen komen. Alleen de clubs die het professioneel aanpakken, overleven. De A-amateurs van de IJsselstreek zullen worden ondergebracht in een stichting, als zij naar de topcompetitie promoveren. Ik wil me de komende jaren voor honderd procent inzetten voor De IJsselstreek en eruit halen wat erin zit. Dat zit nu éénmaal in mijn karakter,’’ aldus Cees van Panhuis.
