Het komt wel vaker voor dat ouders de vervolgopleiding van hun kinderen niet echt goed in de vingers hebben. Zeker in de jaren zestig was dit het geval.
Column van Juffrouw Raadgever
Niet ondenkbaar
Als er geen duidelijkheid is over wat een kind wil voor zijn of haar toekomst was dat probleem nummer één. Na acht jaar basisonderwijs of lagere school was een kind, dat nooit is blijven zitten, op zijn hoogst twaalf jaar. Elf jaar voor een vroege leerling. Dat is trouwens nog steeds zo. Voor de meeste kinderen veel te jong om al een duidelijk beeld voor de toekomst te hebben. Het is dan ook niet ondenkbaar dat er verkeerde keuzes werden en worden gemaakt.
Pijnlijk tekort
We komen op dit gesprek omdat er op dit moment een pijnlijk tekort is aan vakmensen in de ziekenhuizen, de verzorging, de techniek en de bouw, het onderwijs en maak zelf het lijstje maar af. De echte vakman wordt schandelijk onderbetaald. Zelfs voor onderwijzers is het loon te laag om een fatsoenlijk dak boven het hoofd te betalen. De prijzen rijzen de pan uit. Tegenwoordig moeten kinderen wel gestudeerd hebben om een goede toekomst te krijgen zo blijkt. Met een goede studie hopen ze later op een goede baan. Volgens ons is de grote vergissing in onze maatschappij dat hiermee vooral de kantoorbanen en de ‘nette pakken’ banen bedoeld worden. Natuurlijk wie wil dat niet voor zijn of haar kinderen. Het is ook de ontwikkeling in onze maatschappij die hoger opgeleiden beter veel beloont dan de hoog opgeleide vakman. Hoe verkeerd is dat.
De vakman nodig, toch?
Een studiebol en á technicus heeft de vakman nodig, toch? Niemand kan zonder de kennis van een vakman. Dagelijks in welk vakgebied ook. Dat zijn we helemaal met elkaar eens. Denk je eens in; er is straks niemand meer die de vakkennis heeft om veilig en goed de technische problemen die zich voordoen in allerlei takken van de maatschappij op te lossen. We zien nu al de technische fouten die er gemaakt worden in bijvoorbeeld de bouw. Omdat er geen genoeg, goed opgeleid vak personeel in ons eigen land is trekken ze goedkope buitenlandse werknemers aan. Het gevolg, van een pas afgebouwd project, zijn de aansluitingen van de afvoerbuizen niet zoals het hoort verbonden. Met alle gevolgen van dien.
Ze zijn er gewoon niet
De bouw schreeuwt om goed opgeleide vakmensen, ze zijn er gewoon niet. En dan nog ze kan en wil ook geen fatsoenlijk loon geven. Ze verschuilen zich achter de collectieve arbeidsovereenkomsten van de overheid. Wie wil er nu voor een schijnloontje de naad uit zijn broek werken. Geen aantrekkelijk vooruitzicht voor iemand die een vak wil leren. Het wordt, als je niet uitkijkt, steeds erger. Hoe gaan ze dit oplossen. De maatschappij rent zijn eigen ondergang tegemoet. Geen vakkennis meer in huis betekent aftakeling. Zo stom.
Zo jammer
Ook zij hadden een verkeerde keuze gemaakt met één van de kinderen, vertelt ze me. Ze hadden met één school voor lager onderwijs een goede ervaring omdat één van de oudere kinderen daar al was. Daar kwam nog bij de slechte ervaring met één van de andere kinderen die na één jaar middelbaar onderwijs er zomaar de brui aan gaf. Dat wilden ze niet nog eens meemaken. Een citotoets was er toen nog niet. Toen er dus beslissingen voor het andere volgend kind moest worden genomen was de keuze snel gemaakt. Het gevolg was dat er uiteindelijk vier kinderen dezelfde richting op gestuurd werden. Later bleek dat niet alle keuzes de goede geweest waren. Zo jammer.
Anders hebben aangepakt
Ze kon zich niet herinneren dat er ooit een gesprek met dit kind was geweest, over hoe nu verder. En eerlijk moet ze bekennen dat daar nog bij kwam dat ze gedacht had dat de meisjes toch uiteindelijk moeder van een gezin zouden worden en dus…. Nu achteraf zou ze het heel anders hebben aangepakt maar toen wist ze niet wat ze nu weet. Het is ook moeilijk om je kind goed te begeleiden. Iemand heeft eens tegen haar gezegd dat elke ouder het beste met zijn kind voor heeft. Zij had eens het verwijt van haar kind gekregen dat ze niet genoeg gepraat hadden om haar te overtuigen van het nut van een goede studie. Maar zij was daar niet in mee gegaan. Zij hadden beslist wat op dat moment het beste leek.
Goed luisteren
De bewustwording dat er meer vakmensen nodig zijn dringt volgens ons langzaam door. Steeds vaker komt het langs: de loopbaan verandering, carrière switch. Zo ook van haar eigen volwassen geworden kind. Meteen daarop volgt de twijfel bij de ouder of zij het verkeerd gezien hebben en dus hun kind in een richting gestuurd hebben die hem of haar niet gebracht heeft wat het zocht. Dan is het een kwestie van goed luisteren. En dan hoor je ze zeggen dat voldoening in het werk heel veel waard is. Dat vieze handen krijgen en je het zweet werken niet minderwaardig is. Dat doorgeven van vakkennis aan jongeren een geweldige uitdaging is. Wij vinden dat het zeker beloond moet worden. En wat nu betreft; ouders, wij geven jullie mee wees je bewust van de keuze voor je kinderen. Een vak leren is meer waard dan je denkt. Als je kind gelukkig is in zijn of haar vak mag jij je een trotse ouder voelen. Gelukkig is het met haar kind uiteindelijk na een verandering ook goed gekomen.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
