Op zondag 15 september wandelt Ouders Overleden Kind (OOK) in deze regio van 13.00 – 16.00 uur in het ‘Solse Gat’. Start bij Boshuis Drie, Sprielderweg 205 in Drie, vlakbij Ermelo. Aanmelden kan via Ina de Weerd 06 2376 2800 of Margo Olsthoorn 06 4984 2473.
Zie: www.oudersoverledenkind.nl/agenda/wandelen-in-ermelo/
Ouders Overleden Kind (OOK) is een zelfhulporganisatie met zo’n 1500 leden verspreid over Nederland. Allemaal ouders van een overleden kind. “Wij helpen onszelf en elkaar bij dit immense verdriet.” Zie ook: oudersoverledenkind.nl
Elkaar helpen
Ina de Weerd uit Biddinghuizen en Margo Olsthoorn uit Ermelo zetten zich als vrijwilligers van OOK in voor de regio Noordwest Veluwe/Flevoland. Over de wandeling vanaf Boshuis Drie op zondag 15 september: “In de natuur vind je heling. Hoe mooi is het dan om in de mooie omgeving van het ‘Solse Gat’ te wandelen en luistert naar en vertelt over de pijn die we voelen. Misschien moet je huilen, maar dat is geen enkel probleem. Het gaat erom dat we elkaar kunnen helpen; alles mag, niets hoeft. Iedereen is welkom. Ook broers en zussen, grootouders, familie en vrienden. Graag ontvangen wij een aanmelding, zodat wij weten op hoeveel wandelaars we kunnen rekenen. Besluit iemand op het laatste moment om mee te lopen, dan is dit ook prima.”
Zelf ouders van overleden kind
Ina en Margo zijn zelf ouders van een overleden kind. Ina: “Melissa is op 15 juli 2010 overleden door een eenzijdig verkeersongeval, ze was net 5 dagen 19 jaar oud. Ze reed nog langs mijn kapsalon en zwaaide en toeterde. Tien minuten later stond de politie op de stoep. Ze is waarschijnlijk onwel geworden. Het ongeval is op 2 kilometer van mijn kapsalon gebeurd.” Margo: “Tim is overleden aan een tumor, hij had een wekedelensarcoom. In augustus 2014 openbaarde de tumor zich. Op 19 maart 2016 is Tim overleden, hij was nog net geen 18 jaar.”
Herkenbaar
“Na 9 jaar komt het nog niet binnen”, vertelt Ina. “De jas van Melissa hangt nog aan de kapstok en haar schoenen staan op dezelfde plaats.” Margo: “Heel herkenbaar. Tim zijn jas hangt bij mij ook nog aan de kapstok, met zijn schoenen eronder.”
Immense verdriet
In het immense verdriet om hun overleden kind hebben Ina en Margo elkaar gevonden via de zelfhulporganisatie Ouders Overleden Kind (OOK). “Wij kennen elkaar van de communicatietraining voor vrijwilligers die zich in willen zetten voor lotgenoten. Vrijwilligers organiseren onder meer een landelijke dag, wandelingen, inloopmiddagen tot het maken lespakketten voor mbo-scholen over wat rouw is in de breedste zin van het woord.”
Naam blijven noemen
Herkenning, troost en perspectief vormen het uitgangspunt van de activiteiten van OOK. “Als ouders”, verduidelijken Ina en Margo, “willen wij dat de naam van onze kinderen genoemd blijft worden, zodat zij niet worden vergeten. Want het noemen van de naam van je kind geeft zoveel energie. Soms durven mensen niet te vragen hoe het met je gaat. Maar misschien wil je juist over je kind vertellen.”
Herinneringen delen
Zoals met anderen blijven delen, hoe bitterzoet de herinneringen ook zijn, dat Tim zo’n lieve puber was. Hoe positief hij was tijdens zijn ziekte, ondanks de vele chemokuren, zijn haaruitval en de ziekenhuisopnames. Of dat Ina ervan overtuigd is dat Melissa erg genoten heeft van haar leven, hoe kort dat ook was
‘Ik weet van de pijn die ze voelt’
Een jaar nadat Melissa overleed werd Ina lid van OOK. “Voor ik lid werd van OOK ervoer ik zo weinig hulp van professionele hulpverleners. Vaak weten ze niet wat ze met jou aan moeten. Over het algemeen zijn mensen wel begripvol, maar zij weten niet hoe het voelt om je kind te verliezen. Daarom ga je handvatten zoeken voor erkenning van jouw verdriet.” Terwijl Ina haar verhaal vertelt schieten Margo de tranen in de ogen. “Ik weet van de pijn die ze voelt.”
