ErikPrikt… rust en energie.
Dat zouden we wel willen: een eigen energiefabriek, waar we grote hoeveelheden ‘brandstof’ kunnen produceren om onze enorme werklust en onze tomeloze ambitie te kunnen blijven voeden. Want dat moet, om aan het credo van de markteconomie, meer-groter-sneller-efficiënter, te voldoen. Helaas zijn onze middelen niet onbeperkt. Tijd is de bron waar we uit putten: als er meer te doen is, werken we langer door, maar op een bepaald moment kan je je werkdag je niet meer langer maken. Als je dan toch nog meer wil doen, moet je dus per tijdseenheid méér presteren, als het ware meer power in je uren stoppen. Waar haal je de energie daarvoor vandaan?
Heel simpel: uit je eigen ‘energiefabriek’. Ook al heb je de kilojoules niet onbeperkt op voorraad, de bronnen van kracht, inspanning, uithoudingsvermogen en vitaliteit zijn, in tegenstelling tot de tijd die voorbijgaat, wel hernieuwbaar. Hoe? Door er de tijd voor te nemen! Want tijd, mits ‘ingevuld’ met rust, maakt energie.
Mensen zijn niet ontworpen om continu in actie te zijn, ons systeem is erop gebouwd om afwisselend energie te leveren en weer te herwinnen. Maar in plaats van regelmatig een pauze te nemen, negeren we de vermoeidheidssignalen en peppen we onszelf op met cafeïne en suiker en onze eigen noodvoorraden – de stresshormonen adrenaline, noradrenaline en cortisol. Probeer dus vooral niet nóg meer uren te werken – ’s avonds, in het weekend, op vakantie – want dat ‘meerwerk’ geeft stress, veroorzaakt een chronisch slaaptekort en dalende prestaties. Daartegen vechten creëert een negatieve spiraal die tenslotte eindigt in ziekteverzuim of zelfs burn-out. Omgekeerd vergroten extra slaap en echte vrije tijd de prestaties: je werkt nauwkeuriger en efficiënter.
Ideaal zou zijn om belasting- en herstelperiodes evenwichtig te verdelen over zowel een heel jaar (werk- en vakantieweken) als per week (werk- en vrije dagen) en per etmaal (uren werken en uren slapen). Die optimale ‘periodisering’ zie je wel bij goed begeleide topsporters, terwijl malafide, op snelle winst beluste managers hun talenten (denk aan jonge Keniaanse marathonlopers) in korte tijd opgebrand achterlaten. Herkenbaar in onze ‘gewone’ maatschappij? En is die ‘malafide manager’ jouw leidinggevende, of ben je dat misschien zelf?
Want goed tijdmanagement is meer dan alleen zorgen voor het, overigens ook noodzakelijke, ‘dagelijks onderhoud’: een korte pauze nemen tussen verschillende onderdelen (variërend van één keer diep ademhalen tussen twee mailtjes, tot elk kwartier een minuut ‘stoel-stretchen’, en van 5 minuten koffiepauze tot een half uur wandelen rond lunchtijd) en vooral en niet dóórwerken tot je dure fouten gaat maken.
Echt persoonlijk leiderschap betekent in dit verband zorgen voor een zorgvuldig lange termijn-energiebeheer, waarmee het mogelijk is om op een gezonde manier meer en beter te produceren in minder tijd. Met voldoende rust als energiefabriek.
Erik Slagt
Ermeloër Erik Slagt coacht mensen die ‘een beetje vastlopen’ in hun persoonlijke ontwikkeling. Motto: er is altijd meer ruimte dan je denkt.
Zie ook: www.espacio-coaching.nl
