Na de vele positieve reacties op de eerdere afleveringen van ‘Ermelose sportverslagen uit de oude doos’, volgt nu het derde deel. Het betreft een interview van donderdag 4 januari 1990 met Ermeloër Evert ten Napel. De toenmalig Studio Sportverslaggever maakte furore bij het door Nederland gewonnen EK van 1988 in West-Duitsland, onder andere met zijn commentaar bij de historische halve finale, waarin Nederland met 2-1 won van Duitsland. In verband met de Corona-crisis zond de NOS afgelopen zondag een drie uur durende programma uit van dit historische toernooi. Evert ten Napel werkt momenteel als voetbalcommentator van Fox Sports.
Door Bram Burggraaff.
Aflevering 3: Ermeloër kluistert miljoenen aan beeldbuis (deel 1)
ERMELO – Wie is de Ermeloër die ‘kind aan huis’ is bij Ruud Gullit, Evert van Bentum, Gert-Jan Teunisse, Thijs Libregts en vele andere sportcoryfeeën. Wie is de Ermeloër die wekelijks miljoenen aan de beeldbuis kluistert met innemende reportages, emotionele wedstrijdverslagen en onthullende interviews…
Een kennismaking met Evert ten Napel. Sportmedewerker Bram Burggraaff ging een dag op stap met Evert ten Napel die sinds 1982 deel uitmaakt van het Studio Sport team. Hij komt uitgebreid aan het woord en zo komen we meer te weten over de man die afkomstig uit het bakkersbedrijf, opklom via de regionale pers en radio naar een vooraanstaande positie in de sportverslaggeving op televisie.
Aanbiedingen
Evert ten Napel: “Ik beheerde een filiaal van het bakkersbedrijf van mijn vader in Emmen. In mijn vrije tijd was ik actief in de sport met voetbal en handbal, als speler en als scheidsrechter. Daardoor kwam in contact met Wil van Beveren, de vader van de bekende keeper Jan van Beveren. Hij had een rubriek in de Emmer Courant: Veldenprikjes. Hij vroeg mij, of ik wat stukjes voor deze rubriek wilde leveren. Op gegeven moment vulde ik al de helft van die rubriek. Men vroeg mij, of ik voor deze krant een overzicht van de vierdeklassers wilde maken; dat ging om een paar regels per club. Daarna ging ik de derde klasse doen, dat werden al wat langere stukjes.
Langzamerhand begon ik zelf wedstrijdverslagen te maken. Ik kreeg vervolgens een aanbieding om in vaste dienst te komen bij de Emmer Courant. Aangezien ik mezelf niet mijn hele leven in het bakkersbedrijf zag blijven, nam ik de gok. In het begin van de zeventiger jaren volgde ik een opleiding bij de Drents-Groningse pers. Ik kwam in vaste dienst bij de stads- en streekredactie, een volledige baan waarin sport slechts een onderdeel van het totale werk was. Na een tijdje werd ik benaderd door de regionale omroep Noord.
Eerst leverde ik artikeltjes in. Later maakte ik interviews, waarvoor ik zelf een radiorecorder aanschafte, een hele uitgave in die tijd. Door mijn werk voor de regionale omroep kwam ik in contact met de TROS. Voor Actua-radio maakte ik berichtjes uit de provincie Drenthe. Vervolgens kreeg ik de opdracht om een congres in de Groningen te verslaan. Dat ging om driemaal een stukje van anderhalve minuut, waarna meer opdrachten volgden.’’
In 1975 kwam Evert ten Napel in vaste dienst bij de TROS. Hij deed allerlei werkzaamheden, waarbij sport beslist zijn voorliefde had. De ene keer was hij ’s morgens bij een demonstratie van vrouwen voor abortus, ’s middags deed hij een sport-item en ’s avonds bezocht hij een congres van de KVP, om een voorbeeld te geven van de variëteit in werkzaamheden.
Het beste team
Het NOS-programma ‘Langs de lijn’ was een samenwerkingsverband van de gezamenlijke omroepen en hun verslaggevers. Evert ten Napel: “Ik ging wedstrijden verslaan. Mijn eerste wedstrijd was Go Ahead tegen FC Amsterdam, herinner ik mij nog. Na de gewone competitiewedstrijden kwamen de grotere wedstrijden. Samen met Jack van Gelder, Theo Koomen en Eddy Poelman deden we het WK in Argentinië. Na Nederland – Oostenrijk, West-Duitsland – Nederland en Nederland – Italië versloeg ik samen met Eddy Poelman de finale tegen Argentinië met de onvergetelijke laatste minuut, toen Rob Rensenbrink op de paal schoot.
Samen met Heinze Bakker en Theo Koomen deed ik drie keer de Tour de France. Ik durf gerust te stellen, dat wij het beste team hadden dat ooit de Tour versloeg. Natuurlijk was Theo Koomen de topman. Hoewel ik meer voor de NOS werkte, ben ik al die tijd toch bij de TROS gebleven. Eddy Poelman en ik deden het Sportcafé in American in hartje Amsterdam, de ontmoetingsplaats voor sportmensen uit het hele land. Later verhuisden we van de zaterdag naar de maandagavond van tien tot elf uur. In het Cresthotel interviewden we de mensen die een rol hadden gespeeld in het sportweekeinde. Eddy Poelman ging later naar Studio Sport. Het sportcafé verdween van de radio. De tv-baas van de TROS, Wibo van der Linden wilde toen een sportcafé op de televisie, maar naar mijn mening wilde hij teveel invloed op de inhoud van het programma. Daarom ben ik daaraan niet begonnen.’’
Nieuwe gezichten
Even later vroeg Bob Spaak of Evert ten Napel bij Studio Sport wilde komen. “Dat heb ik toen gedaan. Mijn baas bij de TROS Elsinga heeft toen een jaar lang mijn stoel bij deze omroep vrij gehouden; dat heb ik enorm gewaardeerd. Na een jaar belde ik hem op om te zeggen, dat ik definitief bij de NOS bleef. NOS-baas Carel Enkelaar had Kees Boerhout benoemd als nieuwe chef bij Studio Sport. Ruud Terweijden en Kees Jansma stapten op. Theo Reitsma en Mart Smeets bleven.
In het begin waren er nogal wat aanpassingsproblemen. Drie nieuwe gezichten: Heinze Bakker, Eddy Poelman en ik betekenden natuurlijk een hele verandering binnen het team. Bovendien ging chef Boerhout weinig vakmatig te werk. Toch werden we langzamerhand een goed team. Een type als Mart past heel goed in het team; hij is de jus over de aardappelen. Hij kan weleens te ver gaan, maar accepteert het ook, als hij wordt teruggefloten. Tom Egberts werd later aan het team toegevoegd en ontwikkelt zich bijzonder goed.”
- Morgen, zondag 29 maart, deel 2.
