Sportartikelen uit de Oude Doos: ‘Gerbrand Bosch is een echt clubmens' deel 1

De 264e aflevering van de serie ‘Sportartikelen uit de Oude Doos’ van woensdag 27 oktober 2004 is een interview in drie delen met Gerbrand Bosch, die toen 34 jaar vrijwilliger was bij DVS’33 Ermelo, waaronder 14 jaar leider van het eerste elftal. Ook anno 2024 is Gerbrand nog nauw betrokken bij de grootste Ermelose voetbalvereniging. Deel 1: Van jonge supporter tot leider van het eerste elftal.

Door Bram Burggraaff. Bijschrift foto: Gerbrand Bosch neemt na 14 jaar afscheid als leider van het eerste elftal van DVS’33 Ermelo. (Eigen archieffoto)

Een echte clubman
Gerbrand Bosch heeft aan het einde van het seizoen 2003-2004 afscheid genomen als leider van het eerste elftal van DVS’33. Dat betekent niet dat hij ook gestopt is als vrijwilliger, want vanaf dit seizoen is hij kantinemedewerker bij de vereniging. De 51-jarige Gerbrand is een echte clubman, die inmiddels 34 jaar als vrijwilliger actief is.

Privé-leven
‘’Ik ben Gerbrand Bosch, getrouwd met Lida. We hebben een dochter, Moniek en een zoon, Mark. Ik heb een goede baan als leerlingbegeleider bij het Samenwerkingsverband in Nunspeet, wat bovendien erg leuk werk is. We hebben een kleine 200 leerlingen die ik uitplaats en bezoek op de bouwplaatsen. In de tijd dat DVS nog speelde aan de Oude Nijkerkerweg op het terrein van Hamstra ging mijn vader altijd kijken. Als klein jongetje mocht ik dan altijd aan de hand van pa mee. Zelf voetballen was er niet bij, want we woonden buitenaf en op zaterdag was er thuis van alles en nog wat te doen.

Hernia
Pas toen ik 15 jaar was, mocht ik bij DVS gaan voetballen en begon in de Groot B, zoals dat toen heette. Ik heb niet lang gevoetbald, want op mijn 26ste moest ik stoppen vanwege een hernia. We speelden een uitwedstrijd bij Groen Wit en bij een omhaal viel ik hard op mijn rug. Daarna heb ik het nog wel een paar keer geprobeerd om terug te komen, maar ik bleef last houden van mijn rug. Op dat moment speelde ik als niet-scorende spits in DVS 4. Als keeper heb ik één keer in het eerste gespeeld. Ik was een betere keeper dan voetballer, maar als doelman kon ik mijn agressie niet kwijt en was veel te zenuwachtig.

Leider
Toen ik 17 jaar was, ben ik samen met John Bruining leider geworden van de pupillen B5 en bleef vervolgens 9 jaar jeugdleider. In mijn laatste actieve voetbaljaren was ik leider/speler van het vierde elftal. Ik bleef daarna leider van het vierde, daarna 3 jaar van het vijfde, 2 jaar van het vierde, 2 jaar van het derde, 1 jaar van het tweede en 14 jaar van het eerste elftal, in totaal 34 jaar. Aan het einde van vorig seizoen ben ik gestopt. De jongens hebben toen een geweldige afscheidswedstrijd en feestavond voor mij georganiseerd. Vanaf dit seizoen draai ik mee in de kantine. Daarnaast ben ik gevraagd voor wat commissies en wil ik ook graag meehelpen op de familiedag. Ze zullen me nog genoeg zien bij DVS, het blijft tenslotte mijn cluppie.

Trainers
Als leider van het eerste elftal heb ik heel wat trainers zien gaan en komen. In 1990 was Fred Prins de nieuwe hoofdtrainer. In dat seizoen promoveerden we naar de Hoofdklasse (wat toen nog de Eerste Klasse heette) door de tweede beslissingswedstrijd tegen ESC met 3-0 te winnen. Het was op het terrein van WHC in Wezep met zo’n 3500 toeschouwers. We hadden toen een heel goed jaar met spelers als Bennie Dekker, Steven v.d. Brink en Matthias Visser. Het seizoen daarop werden we bijna kampioen op het hoogste amateurniveau, maar verloren de laatste wedstrijd met 2-1 van Genemuiden en eindigde op de tweede plaats achter AVC. Daarna speelden we van 1992 tot 1994 in de Eerste Klasse C. Toen Steef van de Oosterkamp trainer werd, verhuisden we naar de Eerste Klasse B, waar we dat seizoen in het ‘linkerrijtje’ eindigden. In 1995 vertrok Van de Oosterkamp na een conflict.

Peter Boeve
Peter Boeve was zijn opvolger. We begonnen heel goed aan het seizoen 1995-1996, maar na de winterstop ging alles fout en verloren we uiteindelijk in een dramatische promotie-degradatiewedstrijd met 6-1 van Veere. Vanwege de invoering van de Hoofdklasse ‘degradeerden’ we naar de Eerste Klasse. Tijdens het seizoen 1996-1997 vertrok Peter Boeve na de winterstop naar Vitesse 2 en maakte Fred Prins het seizoen af. Voor DVS’33 was dat toen het beste. We plaatsten ons voor de nacompetitie, maar redden het net niet. Met Cees van Panhuis als commerciële man kregen we in 1997 een aantal versterkingen van buitenaf. We werden dat seizoen onder leiding van trainer Erik Vreekamp gemakkelijk kampioen. In het seizoen 1998-1999 handhaafden we ons gemakkelijk in de Hoofdklasse.