Sportartikelen uit de Oude Doos: 'Eddy Kraaij draagt stokje over bij FC Horst'

14 mei , 15:16 Sport
20en oudedoosek
Foto: eigen archieffoto

De 279ste aflevering van de serie ‘Sportartikelen uit de Oude Doos’ van woensdag 24 augustus 2005 gaat over het afscheid van trainer Eddy Kraaij bij FC Horst, onder wie de club uit buurtschap Horst promoveerde van de derde naar de eerste klasse en zich daar in het seizoen 2004-2005 handhaafde.

Door Bram Burggraaff. Bijschrift: FC Horst 1, het team waarmee trainer Eddy Kraaij promoveerde naar de eerste klasse met historische wedstrijden tegen DVS’33. (Eigen archieffoto).

Terugblik
Eddy Kraaij draagt naar vijf jaar hoofdtrainerschap bij FC Horst het stokje over aan Henk Drost. Wel blijft de succesvolle trainer in een andere functie betrokken bij de Ermelose derdeklasser. Eddy Kraaij blikt terug op het turbulente seizoen 2004-2005:

Naar gevoel
Eddy Kraaij: “In Eindhoven en Alkmaar zal er nog steeds een naar gevoel heersen over de wedstrijden tegen respectievelijk AC Milan en Sporting Lissabon, toen er in de slotfase een plaats in de finale werd verspeeld. Het nare gevoel bij onze supporters zal misschien nog sterker zijn, want bij FC Horst ging het drie keer in de slotfase mis. Eerst met 3-2 verliezen bij DETO door een tegendoelpunt in blessuretijd, toen de spectaculaire 3-4 winst van AZSV bij het sterker geachte DETO en dan het drama in de laatste wedstrijd tegen OWIOS. Met een 1-1 stand waren we veilig, maar door een ongelukkige handsbal van Johan Timmer in de 93e minuut (ik word er af en toe nog wakker van) kregen we een penalty tegen en verloren met 1-2: Gevolg nacompetitie.

Klassenbehoud
In één minuut tijd werd de grond onder je voeten totaal weggeslagen. Na een slecht weekend had ik maandag weer de geest en dacht bij mezelf. Welke ploeg uit de tweede klasse kan het ons moeilijk maken en droomde alweer van klassenbehoud. Belangrijk was om de spelers te laten beseffen dat de nacompetitie de laatste mogelijkheid was om het seizoen alsnog succesvol af te sluiten met als doel het volgende seizoen weer in de eerste klasse te mogen voetballen. Plezier maken en zin krijgen in het voetballen was de eerste prioriteit. Tijdens de trainingen deden we voornamelijk ‘leuke’ dingen. Je zag snel dat de toch al hechte groep de situatie begreep.

Collectief
Als een collectief werd de eerste tegenstander DOS met 2-0 verslagen en via een 0-0 gelijkspel bij de return in Vriezenveen gingen we naar de finale op zaterdag 4 juni tegen WVF in Oosterwolde. Op het veld van VSCO’61 voor ruim 1000 toeschouwers, waarvan het merendeel uit Ermelo kwam, namen we in de eerste helft een 2-0 voorsprong. Niemand twijfelde in de rust nog aan de goede afloop. Er gebeurde in de tweede helft echter zoveel… . Binnen een minuut stond het 2-1 en moesten we met tien man verder, omdat Mark Timmer een tweede gele kaart kreeg. We waren nog niet bekomen van de schrik, of WVF scoorde de 2-2 gelijkmaker.

Opnieuw voorsprong
Ondanks de numerieke minderheid kregen we het spel weer in handen, maar dat we in deze periode tweemaal scoorden en zodoende op 4-2 kwamen, had niemand durven dromen. Zo’n 10 minuten voor tijd scoorde WVF 4-3 en daarna werd er ook nog (terecht) een doelpunt van de Zwollenaren afgekeurd. De tijd leek voorbij te kruipen, maar uiteindelijk floot de scheidsrechter na 7 minuten extra tijd af. De ontlading was enorm. Dit keer waren er tranen van geluk. Het leek wel of we kampioen geworden waren. Uiteindelijk was er toch een geweldig einde gekomen aan een loodzwaar seizoen op het hoogste niveau uit de geschiedenis van FC Horst met onder andere geweldige duels tegen ‘grote broer’ DVS’33.

Geweldige jaren
Sportief gezien heb ik vijf geweldige jaren gehad bij deze club. Vanuit de derde klasse in het seizoen 2000-2001 naar handhaving in de eerste klasse dit seizoen. Wie had dat bij mijn sollicitatiegesprek in 1999 thuis bij bestuurslid Evert Kok kunnen voorzien? Ook op verenigingsvlak waren het vijf enorm fijne jaren. Kortom, FC Horst is een fantastische club met een geheel eigen cultuur die, hoe hoog er ook gespeeld wordt, nooit verloren mag gaan”, aldus Eddy Kraaij.

banner restaria de vos