In de derde ronde van de kampioensgroep en de keizercompetitie bij het Veluws Schaakgenootschap Ermelo (VSG) werden op één na alle partijen door de witspeler gewonnen. De partij tussen Bas West en Dirk van Setten werd door omstandigheden uitgesteld naar 24 mei. De overige twee partijen in de kampioensgroep waren van hoog niveau.
Van Bram Burggraaff.
Ralf van den Burg – Sape Westra
Ralf van den Burg had in zijn partij tegen Sape Westra veel bedenktijd nodig voor zijn zetten, waardoor hij in tijdnood kwam. Westra maakte hiervan gebruik door een toren aan te bieden voor een loper. Van den Burg ging hier op in, waarna Westra zijn stelling verbeterde, twee pionnen won en het punt opstreek, doordat Van den Burgs bedenktijd op was.
Gerard de Hoop – Onno Wolters
In de partij tussen Gerard de Hoop en Onno Wolters ontstond een eindspel met elk één toren en zeven pionnen. Nadat Wolters besloot op de damevleugel zijn pionnen af te ruilen, hield wit één vrij pion over. Misschien was dit nog remise, maar toen hij ook nog pionnen op de koningsvleugel ging ruilen, was promotie van de vrijpion van De Hoop niet meer te voorkomen.
Keizercompetitie
Ferry Lunek – Bosch
Ferry Lunek kwam in zijn partij tegen Henri Bosch twee pionnen achter en besloot vol op de aanval te spelen. Na een stukoffer kon hij Bosch’ koning mat zetten, maar wachtte daar één zet te lang mee. Henri op zijn beurt offerde zijn dame tegen drie stukken, begon zelf een mataanval en won.
Peter van Geel – Ronald Bieringa
Peter van Geel verdedigde zich actief tegen de aanvallende Ronald Bieringa. Toch kwam hij een paar pionnen achter. In het eindspel dreigde Bieringa een pion te promoveren. Van Geel voorkwam dit, maar werd daarna pardoes mat gezet.
Wido Sparling – Willem Booy
Wido Sparling haalde de angel uit de openingsopzet van Willem Booy en kreeg groot voordeel. Booy zag dat verder spelen geen zin had en gaf op.
Jan van de Bosch – Piet Vroegindeweij
Jan van de Bosch opende agressief tegen Piet Vroegindeweij. Deze verdedigde zich aanvankelijk goed, maar verloor toch een paar pionnen. Toen hij ook nog een toren achter kwam, gaf Vroegindeweij zich gewonnen.
Wim Velker – Dick van Enk
Wim Velker maakte dankbaar gebruik van een blunder van Dick van Enk, won een stuk en speelde de partij soepel uit naar winst.
Cees Doets – Wim van Dalen
Cees Doets maakte gebruik van zijn openingsvoordeel ten koste van Wim van Dalen. Van Dalen raakte ondanks stug verdedigen een stuk kwijt en daarna was het pleit beslecht.
Rob Hollmann – Margriet Martensen
Rob Hollmann profiteerde van een moment van onoplettendheid van Margriet Martensen. Hij won een stuk en na ruim 40 zetten ook de partij.
