In de 118e aflevering van de Ermelose sportartikelen een verslag in 2 delen van donderdag 27 augustus 1998. Het betreft de viering van het 65-jarig bestaan van DVS’33 op dinsdag 1 september 1998, het jaar waarin de Ermelose voetbalvereniging als kampioen van de eerste klasse promoveerde naar Hoofdklasse zaterdag. Vandaag deel 1.
Op dinsdag 1 september aanstaande bestaat DVS’33 precies 65 jaar. Niet dat er uitgebreid stilgestaan wordt bij dit dertiende lustrum, maar het bereiken van deze respectabele leeftijd is alleszins een terugblik waard. Voor 1933 werd er al wel gevoetbald in Ermelo, maar veel had dit niet te betekenen. Twee van de toenmalige clubjes Ajax en EFC besloten op de zolder bij de familie Bakker tot een fusie. De naam van de nieuwe vereniging werd heel toepasselijk ‘Door Vereniging Sterk’ met de toevoeging van het oprichtingsjaar. Van de allereerste spelers was alleen erelid Joep van Zoelen senior anno 1998 nog in leven.
Door Bram Burggraaff.
Het hoogst mogelijke
De naam bleek goed gekozen, want DVS’33 behaalde in de begintijd regelmatig kampioenschappen binnen. De vereniging nam met twee seniorenteams deel aan de competitie. In de oorlogsjaren vond een reorganisatie van de voetbalbond plaats. Ook het zaterdagvoetbal zou door de Nederlandse Voetbal Bond (toen nog zonder predicaat Koninklijk) georganiseerd gaan worden. Voor DVS’33 werd 1943 sportief gezien een goed jaar. De Ermelose club werd afdelingskampioen en vocht met Huizen uit, wie zich districtskampioen mocht noemen; een tweestrijd die door DVS gewonnen werd. Dat was destijds het hoogst haalbare, want promotie was toen nog niet mogelijk. Dit succes werd in 1946 nog eens herhaald in een driekamp met SSVU uit Utrecht en IJsselmeervogels uit Spakenburg. Door dit resultaat promoveerde DVS toen wel en kwam terecht in de nieuw ingestelde vierde klasse KNVB, toen het hoogst mogelijke.
Duizenden supporters
Memorabel jaar was ook 1949, toen DVS’33 en DOVO de titel in de vierde klasse betwistten. Duizenden supporters uit Ermelo en Veenendaal togen naar sportpark Birkenhoven in Amersfoort. DOVO wist deze wedstrijd uiteindelijk te winnen. Door de indeling in district Oost was promotie niet mogelijk, terwijl dat in district West wel was gebeurd.
Kentering
De vijftiger jaren brachten een kentering in de prestaties. DVS’33 pendelde heen en weer tussen de vierde klasse en de nieuw ingestelde derde klasse. De top van het zaterdag amateurvoetbal verdween voor de geelzwarten nog verder uit beeld, toen de tweede klasse werd ingesteld. De naam van de club werd in 1955 gewijzigd in SV Ermelo en andere takken van sport werden toegevoegd, maar onder die naam konden geen successen gevierd worden. Er werd weer gekozen voor de oude naam en DVS’33 werd weer alleen een voetbalvereniging. In 1958 vond een splitsing plaats van de vereniging; een aantal leden richtte uit onvrede EFC’58 op.
‘Eeuwig’ derdeklasser?
Het kampioenschap van 1963 in de vierde klasse vormde lange tijd een laatste hoogtepunt; DVS’33 zou tot 1977 ‘eeuwig’ derdeklasser blijven. Ondanks de aanwezige kwaliteit zagen de Ermeloërs geen kans om de tweede klasse te bereiken. In 1977 zorgde een drastische verjonging van de A-selectie zelfs voor degradatie naar de vierde klasse. Een opmars werd twee jaar later nog wel ingezet, maar na een jaar tweede klasse zakte DVS toch weer weg. In het 50ste jubileumjaar 1983 volgde zelfs opnieuw degradatie naar de vierde klasse, ‘de kelder van de KNVB’. Ook nu had DVS weer twee jaar nodig om hieruit te komen.
Historische promotie
Met de inbreng van oud-profs Klaas Drost en Gerard van Moorst, die in hun kielzog Bennie Dekker en Bert van Hunenstijn met zich meebrachten, bereikte DVV’33 in 1988 een historische promotie naar de eerste klasse KNVB, het walhalla van het zaterdagvoetbal. Het verblijf in de eerste klasse werd na twee jaar onderbroken, maar na twee zinderende beslissingswedstrijden in Wezep tegen Elburger SC promoveerde DVS in 1991 weer naar de eerste klasse. De rentree in het seizoen 1991-1992 was zeer succesvol. Tot de laatste wedstrijd streed DVS’33 mee om het kampioenschap, dat uiteindelijk naar ACV uit Assen ging. De vervangende periodetitel gaf recht op een voorwedstrijd voor de ‘grote’ KNVB-beker, maar DVS verloor van het gerenommeerde Noordwijk.