DVS’33 na overwinning op Valleivogels alleen koploper: Ermelose sportartikelen uit de oude doos

Een hardwerkend DVS geeft weinig kansen weg tegen Valleivogels.
Een hardwerkend DVS geeft weinig kansen weg tegen Valleivogels.
Foto: archief Fotostudio Merjenburgh

DVS’33 speelde in het seizoen 1994-1995 in de eerste klasse B van het zaterdagvoetbal, toen het hoogste niveau in het amateurvoetbal. Onder leiding van de nieuwe trainer Steef van de Oostenkamp werd in de eerste seizoenshelft na een matige start de weg naar boven gevonden. De Ermelose ploeg begon in januari 1995 ook uitstekend aan de tweede seizoenshelft. Na de 2-0 overwinning op Valleivogels (21 januari 1995) en de 0-1 zege bij Bennekom (11 februari 1995) was DVS alleen koploper in de eerste klasse B. In de 69e aflevering van sportartikelen uit de oude doos, de wedstrijdverslagen van die twee wedstrijden in 2 delen. Vandaag deel 1.

Door Bram Burggraaff. 

DVS’33 staat na de 2-0 overwinning op Valleivogels uit Scherpenzeel nu alleen aan kop in de eerste klasse B met 20 punten uit 14 wedstrijden. Naaste concurrent Achilles Veen verspeelde thuis een punt tegen WHC en heeft nu 19 punten uit 14 duels, evenveel als Kozakken Boys dat steeg naar een gedeelde tweede plaats door met 0-2 te winnen bij Capelle.

Moeilijke middag?
Voor de wedstrijd hadden veel Ermelose fans er een hard hoofd in. Na de zwakke resultaten in oefenwedstrijden zonder Jan van den Berg, Kees van den Heuvel en Ernst Ligthart zou DVS een moeilijke middag tegemoet gaan. Het bleek mee te vallen. De verdediging van de Ermeloërs zat goed in elkaar. De uitblinkende André Burggraaf verving Jan van den Berg op de laatste man positie en Alex van Ginkel had niets in te brengen tegen Arjen Schepers. Ook de beide vleugelverdedigers Hugo Venus en Sander Mallie speelden sterk, zodat er nauwelijks kansen werden gegeven. Anderzijds bleek het creëren van kansen moeilijk voor de thuisploeg. Toch leek DVS in de 23e minuut op voorsprong te komen. Een voorzet van Abel van Willigen kwam uiteindelijk terecht bij de vrijstaande Martin Dooyeweerd. De Hierdenaar had echter teveel tijd nodig om de bal te controleren en schoot tegen de keeper op. Vlak voor rust stond DVS-doelman Robert van de Berkt op zijn post bij een hard schot van Harry Epskamp van Valleivogels.

Te hard
In het begin van de tweede helft veranderde er weinig aan het spelbeeld. Bij vlagen was het duel te hard en na een botsing met Alex van Ginkel moest Arjen Schepers verder spelen met een verband om het hoofd. In de 56e minuut stopte keeper Van Veldhuizen een vlammend schot van Abel van Willigen. De sluitpost van Valleivogels ging 12 minuten later nadrukkelijk in de fout. Opgejaagd door de goed debuterende Paul Hartenberg schoot hij de bal in de voeten van Martin Dooyeweerd, die vanaf zo’n 40 meter de 1-0 scoorde.

Op jacht
Na dit doelpunt ging Valleivogels op jacht naar de gelijkmaker, waarbij steeds meer risico genomen werd. Ron Knol kwam in het veld voor de moegestreden Martin Dooyeweerd. In de slotfase kreeg DVS voorin steeds meer ruimte en creëerde de ene mooie kans na de andere . In de 86e minuut kwam Hassan el Makrini na een knappe individuele actie oog in oog met de keeper van Valleivogels, die zijn inzet overtikte. In de 89e minuut kwam Arie Eelsing links het strafschopgebied binnen. Na twee man uitgespeeld te hebben, werd hij aangetikt, maar scheidsrechter Kemkers uit Roden weigerde de bal op de stip te leggen. Direct daarna was Valleivogels dichtbij de gelijkmaker, maar liet de kans liggen.

Doeltreffend
In blessuretijd kreeg Arie Eelsing een niet te missen kans, maar hij treuzelde te lang met schieten. In de 94e minuut werd het duel beslist. Hassan el Makrini kon op rechts weer alleen op de keeper afgaan. Nu legde hij de bal breed op de voor Paul Hartenberg ingevallen Ernst Ligthart, die doeltreffend afrondde: 2-0. De scheidsrechter trok tien minuten blessuretijd bij, maar de stand bleef ongewijzigd.

Commentaar DVS-trainer
Het commentaar van DVS-trainer Steef van den Oosterkamp: “Zo op het oog leek het een typische 0-0 wedstrijd. Als je het duel echter analyseert zie je toch verschillen, waaruit blijkt dat onze winst terecht is. Hassan el Makrini is veel gevaarlijker geweest als hun spits Alex van Ginkel. Als je de verdedigingen vergelijkt, hebben wij nauwelijks kansen weggegeven, terwijl Martin Dooyeweerd halverwege de eerste helft een verdedigingsfout van Valleivogels eigenlijk al had moeten afstraffen, wat hij trouwens halverwege de tweede helft wel deed. Je weet nooit hoe je uit de winterstop komt zeker met zoveel invallers. Het belangrijkste is dan in ieder geval achterin een goede organisatie neer te zetten en daar zijn André Burggraaf en Arjen Schepers uitstekend in geslaagd.’’

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen