In de 62e aflevering van de ‘sportartikelen uit de oude doos’ een interview in drie delen met Fred Prins van donderdag 11 augustus 1994. De Zwollenaar blikt terug op de vier jaar, dat hij werkzaam was als hoofdtrainer bij de Ermelose voetbalvereniging. In zijn eerste seizoen promoveerde Prins met DVS naar de eerste klasse van het zaterdagvoetbal en handhaafde zich vervolgens drie jaar met de club op het hoogste niveau in het amateurvoetbal. Vandaag deel 1.
Door Bram Burggraaff.
In de serie zomerinterview komt vandaag de scheidend hoofdtrainer van DVS’33, Fred Prins aan het woord. De Zwollenaar was vier jaar lang de verantwoordelijke technische man bij de Ermelose voetbalvereniging. Een zeer succesvolle periode, want onder zijn leiding promoveerde DVS na één jaar afwezigheid weer naar de eerste klasse bij de zaterdagamateurs, waar het zich vervolgens drie jaar achtereen handhaafde, een voor DVS unieke prestatie. Prins, die het komende seizoen WHC in Wezep traint, staat bekend als een innemende persoonlijkheid, die een uitstekende band heeft met de spelers en begeleiders.
Vier jaar DVS
Fred Prins: “Ik begon als trainer bij Zwolsche Boys, maar na een jaar had ik het daar wel gezien. Ik hoorde dat bij DVS een nieuwe trainer werd gezocht. Er volgden een aantal gesprekken en ik werd aangenomen. Toen speelde DVS nog eerste klasse, maar aan het einde van het seizoen degradeerde men naar de tweede klasse. Er vielen nogal wat oudere spelers weg, zoals Klaas Drost, Gerard van Moorst en Geerling Hamstra. We begonnen in de tweede klasse met een vrij jonge ploeg. We speelden een simpel systeem en dat liep als een trein. Met Bennie Dekker, Mattias Visser, Stefan v.d. Brink en Bert Meiling waren we aanvallend sterk. Het ging steeds beter en we promoveerden uiteindelijk via een nacompetitie en na twee beslissingswedstrijden tegen ESC. In mijn tweede seizoen eindigde DVS vlak achter ACV op de tweede plaats en wonnen we een periodetitel. Daarna kwamen de moeilijke jaren. De specifieke kwaliteiten werden minder. Bennie Dekker vertrok naar NEC en Stefan v.d. Brink raakte langdurig geblesseerd. De ploegen gingen ons anders bekijken. Je bent meer bekend, bovendien kwamen we in de wat zwaardere eerste klasse B terecht. In dat seizoen viel mij op, dat we een behoorlijk sterk collectief hadden. Na een goed begin, kregen we zeven nederlagen op rij te verwerken. Daar zijn we uitgekomen, wat heel knap was van het elftal.’’
U zoekt een allround installatiebedrijf?
Diepe inzinking
Het afgelopen seizoen had DVS in het voorjaar een diepe inzinking, waardoor in plaats van de subtop op gegeven moment degradatie dreigde. Prins: “Dit seizoen kwamen er veel jonge jongens over, daarvan braken Sander Mallie en Abel van Willigen echt door. Aan de andere kant viel Dick Ruitenberg weg. Na zijn goede spel in het seizoen daarvoor, had ik eigenlijk verwacht dat hij een basisspeler zou worden. Door blessures en studie kwamen Jan Schuur en Ronny Knol niet echt door. Halverwege het seizoen stonden we er heel goed voor. Voor de wedstrijd tegen Flevo Boys hadden we 18 punten met nog 10 wedstrijden te gaan. Ik ben toen tegemoet gekomen aan de drang die er bij DVS altijd is om aanvallend te spelen. We verloren vervolgens van Flevo Boys, VVOG en WHC, ondanks goed voetbal. Ik heb er weleens spijt van gehad, dat ik het concept wijzigde, want toen moesten we weer omschakelen. De uitwedstrijd bij Broekster Boys was cruciaal. Ik heb toen zonder overleg voor een heel ander systeem gekozen. Gelukkig wonnen we, dat was de ommekeer.’’
Hoogtepunten
Volgens Fred Prins zijn er ieder jaar wel een aantal hoogtepunten geweest. “Het eerste seizoen de promotie. Het tweede jaar als tweede eindigen en de periodetitel. De laatste seizoenen hebben we zo op het oog minder succes gehad. Ik beschouw echter zelf de handhaving in de eerste klasse, voor het derde achtereenvolgende jaar als één groot hoogtepunt. Dat is gebeurd met voornamelijk ‘eigen’ spelers, waarbij er een goede doorstroming is geweest vanuit de jeugd, zoals dit jaar met Sander en Abel. Voor de vereniging was natuurlijk de historische overwinning tegen VVOG in Harderwijk het hoogtepunt van het seizoen. We zijn als club gegroeid. In het eerste seizoen was SDVB nog te sterk voor ons. Die gaan nu weer terug naar de tweede klasse. Valleivogels speelde ook een seizoen tweede klasse en Sparta Nijkerk is weer gedegradeerd uit de eerste klasse. Op die clubs hebben we terrein gewonnen. VVOG eindigde weliswaar nog wel hoger op de ranglijst dan wij, maar de goede voetballers van DVS gaan niet meer naar Harderwijk, er keren zelfs spelers terug. We gaan nu het zesde jaar eerste klasse in, maar de echte gerenommeerde clubs zitten daar al meer dan 15 jaar in. Het is daarom al een hoogtepunt voor DVS om zich te handhaven, zeker als je ziet wat de topclubs voor middelen ter beschikking hebben. Het is daarom van wezenlijk belang, dat er ieder jaar zo’n twee spelers uit de jeugd doorbreken en dat is de laatste jaren gelukt.’’
Zwakke punten
“De verdediging is vaak het probleem bij DVS’’, meent Prins. “De jongens die van buitenaf komen, Martin Ribbink, Bart de Wilde, Klaas Lamberink, Detlef Legrand en Kees van den Heuvel kwamen allemaal in de achterste lijn terecht. DVS is aanvallend ingesteld, dat zie je al in het jeugdplan. Ook daarin wordt sterk de nadruk gelegd op het scoren en minder op het verdedigen. Een creatieve speler zoals Sander Mallie als linksback zagen veel mensen bij DVS dan ook niet zitten. Als Jan Schuur blessurevrij blijft, heb je nog zo’n type speler in de achterhoede, dat is voor de opbouw heel belangrijk. De vraag aan het einde van een seizoen is altijd: Wat hebben we, wat komen we tekort en waar halen we dat vandaan? Dat kan vaak alleen vanuit de eigen jeugd, dus moet je goede voetballers vinden, die bij DVS willen spelen en dat zonder betaald te krijgen. We hebben wel de mogelijkheid om iemand die ambitieus is uit een lagere klasse op eerste klasse niveau te laten voetballen. Hassan el Makrini bijvoorbeeld hebben we gebeld, of hij bij ons wilde komen voetballen.’’
