De Ermelose voetbalvereniging DVS’33 herstelde zich op 5 februari 1994 van een dipje door met 1-0 te winnen van met een WHC uit Wezep. Aflevering 52 van Ermelose sportartikelen uit de oude doos.
Door Bram Burggraaff.
DVS’33 heeft afgelopen zaterdag met een 1-0 overwinning revanche genomen voor de nederlaag die het twee weken geleden leed in de uitwedstrijd tegen WHC. De enige treffer in het veel te harde duel werd in de 81e minuut gescoord door Ernst Ligthart. Na twee nederlagen op rij tegen WHC en Genemuiden dreigde DVS bij verlies flink af te zakken op de ranglijst. Door de overwinning op de toekomstige club van DVS-trainer Fred Prins stijgt de Ermelose eersteklasser naar de derde plaats van de ranglijst met 16 punten uit 14 wedstrijden. Het lijkt mede gezien het vertoonde spel niet waarschijnlijk dat DVS dit seizoen nog in de problemen zal komen.
Technisch overwicht
De thuisploeg speelde voornamelijk op de helft van de tegenstander en had vooral een technisch overwicht op de ploeg uit Wezep, die vier basisspelers miste. De eerste kans was voor Hassan al Makrini die in de twaalfde minuut alleen op doelman van Boven afging, maar er niet in slaagde de WHC-keeper te passeren. In de 28e minuut was Abel van Willigen dichtbij een treffer. Hij verlengde een door Jan van den Berg doorgekopte bal, maar WHC-verdediger Nico van Hattum redde op de doellijn.
Schoppartij
Naarmate de tweede helft vorderde en de spanning toenam, werd de wedstrijd harder. DVS kreeg in de 56e en 63e minuut kansen via Abel van Willigen en Martin Dooijeweerd, maar gescoord werd er niet. Halverwege de tweede helft begon het duel steeds meer op een ordinaire schoppartij te lijken. Vrijwel iedere Ermelose aanval werd door een vaak harde overtreding onderbroken. De warrig fluitende scheidsrechter de Bruin uit Lelystad trok vijfmaal geel voor de gasten en tweemaal voor DVS’ers. Hij trok de kaarten echter meestal op de verkeerde momenten en liet complete aanslagen onbestraft. Slachtoffer van dit fysieke geweld werd Abel van Willigen. De frêle, wederom sterk spelende DVS-spits moest na de zoveelste gemene tackle op zijn benen het veld geblesseerd verlaten en werd vervangen door Bert van Hunestijn. Even daarvoor was Ernst Ligthart al in het veld gekomen voor Hassan el Makrini.
Knappe redding
In deze fase kon de wedstrijd nog alle kanten op. Ondanks een aanvallend DVS, was de beste kans voor WHC, maar doelman Ruud de Groot bracht knap redding bij een inzet van Frans Engelsman. In de 81e minuut viel dan toch de beslissing. Een vrije trap van Sander Mallie kwam hoog voor het doel. Martin Dooijeweerd sprong met de keeper van WHC naar de bal en via diens handen kwam het leer op het hoofd van Ernst Ligthart, die dankbaar profiteerde. Het thuispubliek durfde pas te juichen, toen er geen fluitsignaal klonk en de scheidsrechter naar het midden wees: 1-0. De gasten probeerden nog iets terug te doen en een schot van John Blankvoort ging rakelings naast, maar de verdiende winst ging naar de Ermelose ploeg.
Dolblij
DVS-trainer Fred Prins was na afloop dolblij. “De winst is verdiend, we hebben aanvallend gespeeld en kansen gecreëerd, alleen niet afgemaakt. Naarmate het langer 0-0 bleef, werd het toch gevaarlijk. Uit één van de messcherpe counters van WHC kon gemakkelijk een doelpunt vallen en dan kom je er niet meer aan. Gelukkig viel de treffer voor ons aan de goede kant.’’
