In de 27e aflevering van de ‘Ermelose sportartikelen uit de oude doos’ een interview met Piet Schrijvers van donderdag 23 juli 1992. De toen 46-jarige roemruchte keeper van het Nederlands elftal en o.a. Ajax voelt zich al jarenlang thuis in Ermelo. Vandaag deel 1.
Door Bram Burggraaff.
Piet Schrijvers wil ook als trainer het hoogste bereiken (deel 1)
Piet Schrijvers maakte twee Wereldkampioenschappen en twee Europese Kampioenschappen mee als keeper van het Nederlands Elftal; daarnaast verdedigde hij maar liefst negen jaar lang het doel van Ajax. De bekende voetbalprof spreekt openhartig over zijn actieve keepersloopbaan, zijn ervaringen als trainer en het voetbal in Ermelo. Schrijvers gaat zijn tweede seizoen in als trainer van TOP Oss, dat uit de amateurgelederen overkwam naar het betaalde voetbal en het tweede seizoen in de eerste divisie ingaat. TOP gaat binnenkort in trainingskamp bij FC Horst en speelt diverse oefenwedstrijden in de regio.
Op achtjarige leeftijd
Piet Schrijvers werd op 15 december 1945 geboren in Jutpfaas. Op achtjarige leeftijd begon hij met voetballen bij RUC in Utrecht. “Na een jaar verhuisden we naar Soest, waar ik terechtkwam bij SEC. Daar heb ik twee jaar in het eerste elftal gespeeld. Op zestienjarige leeftijd ben ik naar HVC in Amersfoort gegaan, wat toen betaald voetbal speelde. In mijn eerste seizoen werd ik al vaste keeper bij het eerste.’’
Piet Schrijvers viel daar zodanig op, dat hij een overstap naar DWS in Amsterdam kon maken, waar hij op achttienjarige leeftijd full-prof werd. Al die jaren bij DWS concurreerde hij met Jan Jongbloed. “Die concurrentiestrijd gaat trouwens als een rode draad door mijn carrière.’’
FC Twente
Na drie seizoenen bij DWS trok FC Twente-trainer Kees Rijvers aan de bel, waar Piet vervolgens zes seizoenen onder de lat stond. FC Twente maakte toen een hele goede periode door en zat in de sup-top. “We speelden een aantal jaren Europa Cup voetbal. In 1974 na het WK werd ik door Hans Kraay naar Ajax gehaald, waar ik negen seizoenen heb gekeept. In die periode zijn we vijfmaal landskampioen geworden en wonnen drie van de vijf bereikte bekerfinales. Alleen een Europa-Cup ontbrak eraan. De laatste twee seizoenen heb ik in Zwolle bij PEC gespeeld. Na mijn tijd als voetbalprof heb ik nog vele wedstrijden gekeept bij de oud-internationals’,’ vertelt Piet Schrijvers.
WK’s en EK’s
Piet Schrijvers was present bij twee Wereldkampioenschappen en twee Europese Kampioenschappen. Voor het WK van 1974 in Duitsland zat hij bij de laatste zestien als reserve-keeper achter Jan Jongbloed. Schrijvers; “Rinus Michels kwam erbij als ad-interim bondcoach en had eerst een verdedigingsblok, dat bestond uit Ruud Krol op links, Wim Suurbier op rechts en Rinus Israël en Pleun Strik in het centrum. De kans was toen heel groot dat ik in de goal zou staan. Strik raakte echter licht geblesseerd aan zijn enkel en Israël kon de eerste wedstrijd niet meedoen, omdat zijn vader overleden was. Toen is Michels begonnen met Arie Haan en Wim Rijsbergen in het centrum en moest er een keeper komen, die als een soort libero speelde en dat deed Jan Jongbloed. Dat was voor mij pech.’’
Verjonging
In 1976 bij het Europees Kampioenschap keepte Piet Schrijvers beide wedstrijden. “We verloren van de latere winnaar Tsjecho-Slowakije. Door de winst op gastland Joegoslavië werden we nog derde. Bij het WK 1978 in Argentinië onder bondscoach Ernst Happel begon Jan Jongbloed weer als keeper, maar na een zeer zwakke eerste ronde, waarbij een lucky schot van Johnny Rep in de met 3-2 verloren wedstrijd tegen Schotland ons behoedde voor uitschakeling, werd op aandringen van Jan Zwartkruis de ploeg verjongd. De broertjes Van de Kerkhof, Poortvliet en Brands kwamen erin en ik speelde ook de wedstrijden in de tweede ronde. We wonnen met 5-1 van Oostenrijk, speelden met 2-2 gelijk tegen Duitsland en versloegen Italië met 2-0.’’
In die laatste wedstrijd raakte Piet Schrijvers geblesseerd aan zijn knie, waardoor hij de finale tegen Argentinië helaas moest missen. Bij het EK in 1980 in Italië keepte Schrijvers alle wedstrijden. “We wonnen toen met 1-0 van Griekenland, verloren met 3-2 van Duitsland en speelden met 1-1 gelijk tegen Tsjecho-Slowakije. Daarna kwam door de verjonging van het team Joop Hiele in de ploeg, maar die ging uit tegen Ierland helemaal in de fout. Bij het mini-WK in Uruguay gingen Pim Doesburg en Hans van Breukelen mee. In het kader van de ‘verjonging’ speelde Doesburg toen. Voor het WK in 1982 in Spanje werd de beslissende kwalificatiewedstrijd met 2-0 verloren van Frankrijk met Hans van Breukelen in het doel.
Kees Rijvers heeft mij er weer bijgehaald voor de kwalificatiewedstrijden voor het Europees Kampioenschap in 1984 in Frankrijk. We gingen er toen op doelsaldo uit, doordat Spanje de laatste wedstrijd tegen Malta met 12-1 won. Bij het toernooi bereikte Spanje de finale, die met 2-0 werd verloren van gastland Frankrijk met Platini. Ik heb daarna tegen Rijvers gezegd dat het tijd was voor jongeren. Als afscheid heb ik gekeept in de wedstrijd tegen Denemarken, die we met 6-0 wonnen. In totaal heb ik 46 interlands gespeeld, het hadden er meer kunnen zijn, maar door blessures miste ik er twaalf.”
