Leonardo da Vinci Ateliers en Galerie aan de Kerklaan in Ermelo brengt graag haar kunstenaars voor het voetlicht. De kunstenaar van deze maand is de 25-jarige Emir Aziz Al-Samer. “We zetten hem graag in de schijnwerpers. Sinds vorig jaar november is Emir aan het werk bij Leonardo Da Vinci en sindsdien heeft hij zich sterk ontwikkeld als kunstenaar en dichter.”
Door Leonardo da Vinci Ateliers en Galerie.
Waar liggen je wortels?
Emir Aziz Al-Samer: Ik ben geboren in Lelystad. Ik ben opgegroeid met een Nederlandse moeder en een Irakese vader. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 2,5 jaar oud was. Vanaf toen woonde ik bij mijn moeder en ben ik een paar keer verhuisd. Mijn vader woonde op verschillende plekken. Mijn moeder had een alcoholverslaving en kon niet meer voor mij zorgen. Daardoor ben ik door jeugdzorg uit huis geplaatst en kwam ik in een jongerenwoning in Ermelo terecht. Toen ik 16 jaar was, ging mijn vader weer terug naar Irak om tegen het leger te dienen. Hij zat in een loopgraaf waar hij werd omsingeld, en is daar overleden door een granaat. Diezelfde dag zag ik een foto van mijn vader op Facebook en ik werd vervolgens door iedereen gebeld. Hij heeft veel missies voltooid en wordt gezien als oorlogsheld. Dat vind ik wel mooi.
Ik woon nu lekker op mijzelf en heb wat ambulante begeleiding zo nu en dan. Uiteindelijk wil ik helemaal zelfstandig leven. Qua carrière en werk krijg ik hulp. Heel veel dingen heb ik namelijk uit mijn opvoeding niet meegekregen. Het laatste jaar werkte ik voornamelijk aan mijn gedichten en ben door iemand van ‘s Heeren Loo getipt om bij Da Vinci te werken. Ik wil hier graag meer van mijn dichtwerk combineren met ander creatief werk.
Kun je iets vertellen over je werken?
Door mijn verleden ben ik dichter geworden. Ik ben gaan schrijven voor verwerking, want ik heb moeite om over emoties te praten. Mijn therapeut heeft als tip gegeven dat ik moet opschrijven wat ik voel en denk. Toen dacht ik: ‘Normaal schrijven is saai, dus ik ga dichten’. Dat werk heb ik gedeeld met naasten en zij waren onder de indruk: ‘Daar moet je echt iets mee gaan doen’, zeiden ze.
Mijn naam Emir betekent in het Arabisch ‘prins’. Daarom noem ik mijzelf ‘dichter Prince’. In het Engels vond ik het wat cooler klinken. Je kunt me vinden op Facebook en Instagram. Ook ben ik regio-dichter/parkdichter van ‘s Heeren Loo. De raad van het bestuur komt weleens met verhalen en projecten naar mij toe en vraagt dan of ik daar een gedicht over wil schrijven. Een voorbeeld is de campagne voor Orange the World, een organisatie die vecht tegen geweld voor vrouwen en meisjes. Het gedicht hebben ze op een boekenlegger geprint.
Hoe ziet een atelier/werkdag bij er voor je uit?
Heel verschillend. Ik ben drie dagen per week aanwezig waarbij ik de ene keer aan het tekenen ben en de andere keer ben ik met beelden bezig. Soms werk ik aan mijn gedichtenbundel. Momenteel werk ik aan illustraties hiervoor. De sfeer is vaak fijn en gezellig.
Op welk werk ben je het meest trots en waarom?
Op de eerste foto’s zie je het werk ‘Julius Caesar’. Tijdens één van de workshops bij Da Vinci gingen we bezig met hoofdjes maken van keramiek en toen had ik een idee nodig. Het begon met de gedachte om een tattoo te nemen. In eerste instantie dacht ik aan het sterrenbeeld Kreeft, omdat ik in juli ben geboren en dus wilde ik een kreeftenkop maken. Uiteindelijk vond ik dat toch niets. Ineens legde ik de link tussen juli en Julius Caesar en ik besloot om daar wat mee te gaan doen. Overigens wil ik daar nu ook een tattoo van. Ik vind geschiedenis interessant, vooral de Romeinse tijd.
Ik ben hier het meest trots op omdat ik dit voor het eerst had gedaan; een gezicht maken in keramiek. Daarom vond ik het heel mooi gelukt en ben ik onder de indruk ervan.
Met welke materialen werk je het liefst?
Met keramiek. Ik vind het gewoon leuk om met klei bezig te zijn en daar dingen mee te maken. Meestal bedenk ik ineens iets en dan denk ik: ‘Ja, dat ga ik maken!’. Inspiratie komt op het moment zelf. Terwijl ik bezig ben, ontstaan de ideeën. Zo ben ik altijd lekker aan het experimenteren. Pen en papier zijn mijn andere favoriete materialen; dichten dus.
Wat wil je graag overbrengen? Wat wil je laten zien?
Door mijn dichtwerk uit ik mijn binnenwereld en mijn emoties. Door dichten uit ik mij beter dan door te spreken. Binnenkort ga ik een bundel uitbrengen van mijn gedichten, dat wil ik graag laten zien. Het gaat heten: ‘Levenspoëzie’. De bundel gaat over het leven, alles wat voorbij komt in het leven, bij iedereen. Veel verschillende onderwerpen komen erin voor: van politiek, tot filosofie, tot aan persoonlijke levensverhalen. Ik wil mensen inspireren met mijn teksten; hen stof tot denken geven.”
