Column Henny Kreeft: ‘Lopen om het een óf het ander’.
Laatst was ik weer eens de lokale media van Ermelo aan het doorspitten en ik zag twee onderwerpen die over het ‘lopen’ gingen. Dus één keer niet over de verkiezingen of over de vaccinatie. Ik weet niet of u al gevaccineerd bent, nog moet of principieel tegenstander bent, maar ik ben dus afgelopen zaterdag geweest. En een dag later alleen maar ellende op de media over dat vaccin. Ja, dat heb ik dus ook net gekregen.
Enfin, het vaccin is binnen, al hoewel ik ontzettend veel getwijfeld heb, net zo als ook bij de verkiezingen. Maar éénmaal een beslissing genomen, kan ik niet meer terug, hé?
Maar ik zag dus ergens een artikel over dat men zich kon inschrijven voor de Halve Marathon van Ermelo 2021. Nu ben ik nooit zo’n sporter geweest, maar in de tijden dat ik in Utrecht werkte, ben ik naar een marathon geweest. Ja, echt…, om te kijken. Tenslotte de baas liep de marathon en dan kan je toch niet achterblijven.
Maar bij het kijken, werd ik al moe. Vreselijk, wat kan een mens zweten als hij probeert om de persoon die een meter voor hem loopt, in te halen. Heden ten dage met de pandemie, zou het niet meer mogen. Neen, anderhalve meter en een mondkapje op. Dat laatste zal niet echt een succes zijn. Ik moest vanochtend ook even ergens naar toe, waar men zo’n ding op het gezicht moet hebben. Dan krijg ik het al benauwd en dan zal je bij de marathon een mondkapje op moeten. Pffff.
Maar het volgende artikel over het lopen was minder prettig. In de media stond laatst een artikel over oplichters aan de deur. Nu schijnen oplichters overal voor te komen, vooral op het internet, maar aan de deur, dan moet je toch behoorlijk brutaal zijn. En tot overmaat van ramp ook nog durven te zeggen dat het vrijwilligers van de Zonnebloem zijn.
Vroeger bij mijn ouders thuis in Brabant kwamen inderdaad de vrijwilligers van de Zonnebloem aan de deur, zonder een telefonische afspraak. Sterker nog, we hebben heel lang geen telefoon gehad.
Maar dat waren allemaal bekenden onder elkaar. Een klein dorp en je wist wie er stond. Ik denk dat zelfs mijn vader ooit lid is geweest van de Zonnebloem.
Maar nu die oplichters die proberen binnen te komen om te kijken of er waardevolle spullen zijn om ze op dat moment of een ander moment mee te nemen. Het is ongelofelijk dat zoiets gebeurt en dan vooral met de mensen die uitgezocht worden door die oplichters. In het artikel stond dat de oplichters aan de deur kwamen bij mensen met een fysieke beperking. Het idee, dat iemand zoiets in zijn hoofd haalt om dat te doen. Dan moet je toch wel heel diep zijn gevallen.
In ieder geval, als het gebeurt, nooit iemand binnen laten en vooral de politie bellen. Mensen van officiële organisaties hebben altijd een legitimatie bij zich en zijn te herkennen aan de kleding. Zo ook bij de Zonnebloem. Dus, lieve mensen pas op jezelf en laat niet zomaar iedereen binnen !
Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek
