Column Henny Kreeft: ‘Vraagtekens bij de politiek’.
Natuurlijk zit een ieder regelmatig in het leven met vraagtekens, zo in de trant van welke kant gaan we uit, welke beslissing moet ik nemen, wanneer kan ik met pensioen en wanneer is die ellende van de pandemie nu eindelijk afgelopen, en zo voort.
Belangrijke zaken zijn dat voor ons natuurlijk, maar de politiek krijgt grijze haren van andere zaken zoals bijvoorbeeld hoeveel mensen er nog in het dorp bij kunnen, of er nog asielzoekers opgenomen kunnen worden of arbeidsmigranten, en dus het belangrijkste is hoeveel woonruimte is er nog nodig voor de komende jaren.
Tja en van zo’n onderwerp kan men behoorlijk hoofdpijn en grijze haren krijgen en dan zit men nog maar in de lokale politiek; laat staan dat men in de landelijke politiek zou zitten. Tjonge, tjonge, maar u weet hoe het gaat in de politiek – en ik spreek met een lichte mate van ervaring – in Den Haag wordt het beleid gemaakt en wij, de lokaaltjes, mogen de problemen oplossen.
Nu kwam ik laatst weer wat artikelen tegen over de problemen in de woningbouw voor Ermelo. Aan de ene kant wil men wonen op vakantieparken toe gaan laten en aan de andere kant worden er vraagtekens gezet door een aantal partijen bij woningbouw aan de Fokko Kortlanglaan.
Nu is het altijd spannend als het gaat om twee ‘problemen’ op hetzelfde gebied – uitdagingen is een beter woord, zou ik zo zeggen – maar de vraag is dan wel zo, wie of wat gaat winnen.
Ik weet niet of u ooit voor een langere tijd op een vakantiepark heeft gewoond; ik wel, daar ik tijdelijk zonder onderdak zat en dus via, via, via in zo’n woning in een bepaald park terecht kwam. En ik had daarvoor al een vakantie doorgebracht op Texel in een vakantiepark en ik moet toegeven, het is me altijd goed bevallen. Ook toen ik ‘noodgedwongen’ moest wonen in zo’n vakantiewoning tot ik weer uit de ‘rij gepikt werd’ voor een normale woning.
Heerlijk om zo te kunnen leven, ik zou er graag altijd willen wonen, lekker buiten en lekker rustig, deed me altijd denken aan de ‘rustige tijd van mijn jeugd’ in mijn geboortedorp.
Enfin, volgens wethouder De Haan is de recreatieve potentie van zes vakantieparken in Ermelo nul – zoveel parken en geen toeristen, dan gaat er wat mis, zou ik zo denken – en dus, om de verloedering tegen te gaan, gaat het college toestemming geven om de parken om te bouwen tot woonruimten.
Maar de wethouder heeft nog wel vragen over het feit of het vakantiewoningen moeten blijven of dat alles tegen de vlakte zou gaan en dat er ‘gewone’ woningen gebouwd gaan worden. De vraag is nu wat de eigenaars van die vakantiewoningen zelf zouden willen, ik ben benieuwd.
Daarentegen de situatie aan de Fokko Kortlanglaan, waar de bouw van twee woningen volgens de deskundigen te weinig financiële middelen zou opleveren en dus minimaal zes woningen gebouwd moeten gaan worden. Echter VVD, CDA en CU zijn van mening dat met de bouw van woningen de agrarische bestemming wordt aangepast en dus tegen eerdere afspraken in gaat.
Aan de ene kant vecht men om de agrarische bestemming te behouden en aan de andere kant gooit men de recreatieve bestemming over de muur. Het kan verkeren, was een uitspraak van Bredero, die nog een devies had en wel:
“ … Al siet men de lui – men kent se niet … “
Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek
