Zwerfafval in bossen, natuurgebieden, bermen, op straat tot op stoepen. Mensen ergeren zich er al jaren bont en blauw aan, net als hondenpoep trouwens op plekken waar het niet hoort te liggen. Gerda en Aart Derks maken het fenomeen zwerfafval vlak voor hun neus mee. Gerda verzucht: “Soms vraag je je af waar de mensen mee bezig zijn.”
Onverzorgd
Gerda en Aart wonen aan de Groevenbeekse Heide. Hun huis grenst aan een onverzorgd stukje gemeentegrond. Al bijna een jaar zijn ze met de gemeente in overleg wat hieraan gedaan kan worden; wellicht het stuk grond kopen, bij hun tuin trekken en zelf onderhouden? Net op het moment dat er schot in de zaak zit -de boel leeghalen en het onderhoud aan Aart en Gerda uitbesteden- troffen ze vandaag een enorme bende aan op het stukje grond.
‘Te triest voor woorden’
Gerda: “Net nu de kogel door de kerk is om dit stukje grond op de schop te nemen!” Ze vermoedt dat er ‘een feestje’ is geweest op de Groevenbeekse Heide. “Vaak zijn het jongelui die op de hei chillen en een enorme zooi achterlaten”, baalt ze stevig, “te triest voor woorden.”
