ErikPrikt… uitstelgedrag
In Ermelo kennen we van die projecten die steeds maar uitgesteld worden. En soms, na jaren, komt het er dan toch van. De ontsluiting van de Lanen, het bestemmingsplan de Driehoek, de Hooge Riet… Kan dat niet sneller? Natuurlijk, we denken allemaal wel eens ‘nu even niet’ of ‘ik moet me eerst beter voorbereiden’. Maar vaak zijn dat gewoon smoezen en is het goed je uitstelgedrag te tackelen.
Net als time-management is uitstelgedrag een dankbaar onderwerp voor trainingen en coaching. Aan duidelijke adviezen over het wat, hoe en wanneer van het bestrijden ervan geen gebrek: begin met een kleine deeltaak, beloon jezelf bij elke voltooide stap, stippel een route uit, focus op je taak, zoek samenwerkingspartners, wees niet bang om te falen, visualiseer het succes… Allemaal prachtig, doe het, maar je vergeet dan wel het belangrijkste: het waarom.
Waarom blijf je soms toch zitten met een onbevredigd gevoel als je een klus hebt geklaard? Wellicht omdat de klus niet past bij wat je werkelijk wil, dat je inspanningen je niet dichter bij je doelen hebben gebracht, of nog erger: dat je daar verder van verwijderd bent geraakt. Alsof je een ladder hebt beklommen en boven merkt dat hij tegen de verkeerde muur staat. Dat maakt dat je de volgende keer wéér moeite hebt met beginnen en wéér zoekt naar smoezen om uitstel te rechtvaardigen. Dan is het dus tijd om jezelf een paar kritische vragen te stellen:
1. Dient dit werk mijn eigen belangen en die van mensen om mij heen?
2. Komt de motivatie uit mezelf of probeer ik aan de verwachtingen van anderen te voldoen?
3. Is het over 10, of 20 of 30 jaar nog steeds belangrijk?
4. Is uitstel een goed idee omdat het plan nog een tijdje moet sudderen of moet ik me er juist nu volledig op focussen?
En kom nou niet aan met dooddoeners als Ik moet wel, ik heb het geld gewoon nodig. Want ja, je moet toch je huur/hypotheek en je verzekeringen betalen en je boodschappen afrekenen bij de kassa en zo nu en dan nieuwe kleren kopen en als hardwerkend mens heb je toch recht op een zonvakantie? Niks mis met die verlangens, behalve als dááronder een groter verlangen ligt. Er zijn mensen die hun hele hebben en houwen verkopen, een wereldreis maken en erop vertrouwen dat ze daarna weer in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Dat hebben ze over voor zo’n once in a lifetime experience waar ze hun verdere leven profijt van hebben.
Het kan natuurlijk ook iets minder rigoureus. Als je afziet van promotie of minder inkomsten accepteert in een parttime baan, kan je eenvoudiger gaan wonen, een kleinere (of geen) auto rijden, soberder eten en vakantie vieren in het huis van vrienden (die even naar de zon zijn gevlogen). Dan maak je tijd vrij voor die studie, die reis, die hobby waar je nu niet aan toe komt. Door die bewustere keuzes voel je je sterk en kan je serieus werk maken van een boeiende toekomst. Waag je de sprong? Of nu nog even niet?
Erik Slagt
Ermeloër Erik Slagt coacht mensen die ‘een beetje vastlopen’ in hun persoonlijke ontwikkeling. Motto: er is altijd meer ruimte dan je denkt.
- Zie ook: www.espacio-coaching.nl
