Column EdBokt: ‘Kamikazes op het fietspad’.
Bloemetje van burgemeester
Bij het lezen van het krantenbericht- oudere fietser het meest kwetsbaar– moest ik als inmiddels fanatieke fietser terugdenken aan een ervaring die ik als kind met fietsen had. Het zal overigens wel bij het proces van aftakeling, of wat netter gezegd ouder worden, horen dat je vaker of misschien ook wel liever terug dan vooruit in de tijd denkt. Bijvoorbeeld zoals bij het lezen van berichten over de energietransitie voor Nederland met plannen- doelstellingen voor 2050. Wanneer half Nederland door schulden en belastingen aan de bedelstaf is geraakt en afhankelijk zal zijn van subsidies- lees giften verstrekt door Zuidelijke EU-landen als Italië- Spanje- denk ik; ‘dat maak ik (gelukkig) qua leeftijd dus niet meer mee’. Maar wie weet lezers, misschien haal ik het jaar 2050 wel en krijg ik op mijn 107e verjaardag als oudste columnist nog een vermelding in het ‘Quinness Book of Records’. En natuurlijk een bloemetje van de Ermelose burgemeester Leo van der Velden die dan zelf 76 is. Maar ehhhh, ik dwaal af want jullie willen natuurlijk weten wat mijn fietservaring was.
Aan de dood ontsnapt
Het is lang geleden maar ik weet het nog als de dag van gisteren. Mijn ouders waren een dagje weg en ik verbleef bij kennissen aan de Gelreweg achter de Kampvelderweg waar ik woonde. Ermeloers zullen het wel weten, er was een verbindingspaadje tussen die twee straten dat uitkwam bij de boerderij van Jaap Hofland. Ik kon nog maar net fietsen en reed op de fiets van mijn vriendje over dat paadje. In die tijd waren dat overigens allemaal nog zandwegen en veel autoverkeer was er niet. Maar uitgerekend toen wel. Vlak voordat ik de weg op vloog zag ik die ene auto aankomen. Ik wilde remmen maar had nog nooit op een doortrapper gefietst, werd gelanceerd van de pedalen en vloog rakelings voorlangs de auto. Al doortrappend vluchtte ik naar huis, waar ik op volle snelheid achter ons huis uit de bocht vloog en pardoes in het prikkeldraad rond het korenveld van boer Veenhuizen belandde. Toen mijn moeder mij die avond ophaalde en wij via het paadje naar huis liepen zag zij een enorm remspoor van een auto op de weg. Maar daar wist Edje Bok(t) natuurlijk niets van. Een paar jaar later moest ik naar de huisarts met een gat in mijn knie. Op de behandeltafel liggende confronteerde dr. Bos mijn moeder met het remspoor van toen door doodleuk te vertellen dat hij het was die mij bijna van de fiets had gereden! Ik kon het niet ontkennen en kreeg alsnog twee weken ‘huisarrest’.
Cursus aso’s ontwijken
Maar even terug naar het artikel in de krant over het stijgend aantal dodelijke slachtoffers onder fietsende ouderen. Als pensionado fiets ik regelmatig langs ’s Heeren wegen en wordt zoals in het artikel geschetst geconfronteerd met 70+ ouderen die, als dr. Bos de kruising zou naderen ook niet meer op tijd af had kunnen remmen. Maar om leeftijd als de belangrijkste oorzaak aan te wijzen gaat mij als semi-oudere te ver. Wat te denken van sommige of eigenlijk veel asociale wielrenners die zich met ware doodsverachting tussen fietsers wurmen en zo hard gaan, dat als ze al bellen- of roepen ook meteen naast je zitten. Kan ook aan mij liggen want de beginnende doofheid wordt mij wel vaker ‘Oost-Indisch’ verweten. En dan is er nog het gemotoriseerd fietsverkeer waar ik soms mensen op zie die voor hun gewicht beter zouden kunnen gaan fietsen en die je bijkans van de sokken scheuren. Als je om je heen kijkt zie je gaten op het fietspad of losse stoeptegels. En wat te denken van de houten palen waardoor je, als je uit moet wijken voor een te brede spiegel of een te brede berijdster, alsnog van je fiets knalt! Er zijn veel fietspaden, maar gezien het toenemend fietsverkeer ook te smalle fietspaden. Het is er veel drukker op geworden en dan is anticiperen inderdaad een dingetje. Een helm op zou ik prima vinden en minder hard fietsen voor sommigen misschien ook. Maar om een 70plusser dus verplicht op E-bike cursus te sturen? Ik zou dan toch gaan voor een cursus aso’s ontwijken’.
Veel vrolijk en veilig fietsplezier!
Ed Bok(t)
Ed Bok is Ermeloer, EFC’58 fan, sociaal en betrokken.
