Ed Bok(t) over zijn flashback…
Toen was geluk nog heel gewoon
Lieve lezers, hebben jullie dat ook wel eens? Je ziet, leest of hoort iets en plots krijg je een soort van flashback over iets van lang geleden, en beleef je het als de dag van gisteren?. Ik hoop dat overigens wel hoor, want jullie kunnen ook zo maar gaan denken dat ik aan de hallucinogene middelen zit en dat is echt niet zo. Oké, ik had die dag wel veel kastanjechampignons op maar dat zal het niet zijn.
Een flashback is een ‘psychologisch’ verschijnsel waarbij eerdere belevenissen, heb het opgezocht, uit het langetermijngeheugen terugkomen in de ‘menselijke geest’. Meestal ontstaat zo’n flashback als iemand iets ervaart wat dan een andere ervaring in het onbewuste oproept. Een associatie van gedachten dus en dat had ik deze week blijkbaar. Of het is een verlangen naar vroeger tijden geweest toen alles beter was, dat kan ook nog wel.
Ik ging in ieder geval zo’n 40 jaar terug in de tijd dat ik, als ‘broekie’ al bedrijfsleider was van een supermarkt in Eemnes. Hard werken en alleen de woensdagmiddag vrij. Oké, de winkel ging al om zes uur dicht en alleen op vrijdag was het ‘koopavond’. Op zaterdag sloot de winkel toen om vijf uur en van zondagsopening had gelukkig nog niemand gehoord. Niemand kwam om van de honger en geluk was nog heel gewoon!
Spruiten in de broekspijpen
Ik kreeg bij de flashback het beeld meteen voor de bril, zowel van de klanten als van de collegae. Zo had ik een groentechef die aan het einde van de dag wortels, spruiten en sperziebonen in de omslag van zijn veel te lange spijkerbroek had. En aan de chef KW, wat staat voor chef kruidenierswaren kwamen ook plots herinneringen boven. Die deed overigens gewoon wat hem werd opgedragen. Zo herinnerde ik mij exact in de flashback nog dat ik hem had opgedragen dat alles van de vracht die binnenkwam de winkel in moest, en er niets in het magazijn mocht blijven.
De volgende ochtend zag ik tot mijn verbazing een stapel met kratten Grolsch bier door het plafond gestapeld. Echt, de platen waren eruit gehaald en je had een ladder nodig om er een krat af te halen. Ik weet nog het antwoord wat hij mij gaf toen ik hem vroeg waarom hij dat had gedaan! Hij drukte de bril stevig naar achteren, wreef zijn neus en antwoordde; U heeft mij zelf opgedragen dat alles de winkel in moest, hahaha! Tja lezers, best bijzonder wel dat door wat ik deze week zag ook die exacte beelden/woorden uit het langetermijngeheugen zo terugkomen. Maar wat mij het meest helder voor de geest kwam was Sjaak, mijn chefslager!
Lach of ik schiet
Dikke Sjaak noemde ik hem omdat zijn neef, die ook slager was dezelfde naam had. Met Dikke Sjaak, die helaas veel te vroeg overleden is zat ik zaterdagmiddag tussen half twee en twee uur op kantoor en mochten we ‘niet gestoord’ worden. Dan was de Dik Voormekaar show op de radio met Dik Voormekaar en met ‘wat is er joh’ Ome Joop. Harry Nak met de tekst ‘daar is de koffie’ met Bep, Toos en met ‘meneer de Groot’. Dan rolden bij Sjaak en mij werkelijk de tranen over de wangen van het lachen.
Later heette het nog een paar jaar, de lach of ik schiet show, maar dat werd geen succes. Tja beste lezers, die flashback en herinneringen kreeg ik dus toen ik deze week die kop zag van Zalm, de nieuwe formateur, want daar waren jullie wel benieuwd naar. Gerrit Zalm, de man die erg breed lachend met een glas champagne bij de flappentap stond om zelf de eerste eurobiljetten te pinnen, de dag waarna ons leven al snel twee keer zo duur werd. Toch wel gek dat je bij zo’n irritant lachende kop zo’n leuke flashback krijgt. Pfffttt, dat wordt nog wat met die vreselijk irritante lach van Mark Rutte. Dat zal vast wel een nachtmerrie worden… .
Ed Bok(t)
Ed Bok is Ermeloer, EFC’58 fan, sociaal en betrokken.
