Ed Bok(t) over het Correspondents Dinner: “Dat kunnen we in Ermelo beter!”
Sven Kockelmann was er al in 1914
Hebben jullie ook zo genoten van het uit Amerika overgewaaide Correspondents Dinner vorige week, met Premier Mark Rutte in de hoofdrol. Voordat we het er even over hebben heb ik voor geïnteresseerden onder jullie opgezocht waar dit fenomeen vandaan komt. De WHCA, afkorting voor ‘White House Correspondents Association’ is een organisatie van politieke journalisten, die wij in Nederland parlementaire verslaggevers zouden noemen. Deze journalisten hebben zich in februari 1914 verenigd nadat president Woodrow Wilson dreigde geen persconferenties meer te geven als men (volgens hem) zijn uitspraken steeds verkeerd bleef weergeven. Geert Wilders zal nu wel denken, hadden ze toen in Amerika al een soort NPO er: Sven Kockelmann!
Hollywood-adel, het plebs uit Hilversum
Elk jaar wordt dus ‘t Correspondents Dinner gehouden wat oorspronkelijk bedoeld was om prijswinnaars te huldigen, studiebeurzen uit te reiken aan beginnende journalisten en om de pers en de president een vriendschappelijk avondje te geven. Sinds begin 21e eeuw wordt meer de nadruk gelegd op toespraken van de president en entertainers die grapjes over zichzelf, medepolitici en journalisten maken. Twan Huys, de voormalig Amerikaans correspondent van Nieuwsuur had Premier Mark Rutte uitgedaagd voor een Nederlandse versie. De Nederlandse pers, op de principiële NRC na dan, alle parlementaire verslaggevers en een ‘semi komiek’ togen naar de Beurs van Berlage. Daar stonden, net als in Amerika een aantal ronde tafels, gekocht door organisaties die op hun beurt gasten hadden uitgenodigd. In Amerika is de Hollywood-adel aanwezig, waar wij het jammerlijk moeten doen met de presentatoren en hun ‘vaste gasten’ van de bekende talkshows, wat gedateerde zangers en bekende en minder bekende Nederlanders die niet van de beeldbuis af zijn te krijgen.
Sander Dekker en de publieke omroep
Ik ging er dus goed voor zitten. Maar al snel bleek dat de vergelijking, ik had op Youtube wat Amerikaanse ‘correspondents dinners’ bekeken, daar toch wel ophield. Ik had zelf al een grap bedacht, flauw geef het toe, maar beter dan die van Rutte. Willen jullie hem horen? Oké, komt die. Mark zegt: Beste mensen, humor, satire dus amusement, dat is wat ons vanavond hier samen brengt en dat op een publieke zender! (Mark laat een stilte vallen) en zegt dan …. Tja, Sander Dekker zou zich in zijn graf omdraaien (Mark brede grijns, publiek twijfelt nog). Dan gaat zijn mobiele telefoon, Mark pakt hem op en zegt: Maar lieve Ma, ik zit midden in mijn grap (Mark kijkt bedenkelijk) en zegt dan; Wat zeg je Ma, Sander Dekker leeft nog?! (Mark brede lach, armen gespreid en de mond wijd open).
Het publiek begrijpt dat het nu echt moet lachen en klapt de handen stuk. Leuk? Neen, maar wel het niveau van de avond. Wim Sonneveld zei eens, de humor ligt op straat, maar zo simpel is het nog niet. Zeker als het gekuist en gecontroleerd wordt. Het was een avond vol meligheid en gespeeld amusement. De staande ovatie aan het eind van de avond was haast meelijwekkend. En na afloop gingen de meeste vaste gasten naar hun meest vaste programma’s om daar vast te vertellen hoe leuk het allemaal wel niet was en volgend jaar vast weer bij de NPO. Erg hè!
Dat kan Ermelo beter, toch André?
Toen ik was bijgekomen van het niet lachen dacht ik, dat kan Ermelo vast wel beter. Ik daag hierbij André Baars, burgemeester van Ermelo uit aan een ‘Correspondents Dinner’ Ermelose stijl mee te doen. Tja, beste lezers nu ik het schrijf denk ik oops, niet slim Ed want hij is er toe in staat en humor heeft hij. Lokale pers die tafels kopen, Grietje-Akke de Haas van ermelo.nieuws, Arjan Berends van Ermelo.allesvan, Natalie Bovenkamp en Gert Hofsink van Ermelovannu, Jeanne Dijkstra van ErmeloNext, pers van het Kontakt, Ermelo’s Weekblad die op hun beurt weer gasten, dus bekende Hollywood Ermeloers uitnodigen!
Het wordt een knaller!
Eén grapje geef ik als tekstschrijver vast weg. Burgemeester André Baars loopt door een stille Stationsstraat, stapt bij een bakkerij naar binnen en vraagt aan de bakker ‘hoe gaat het’. Nou ik zie er geen gat meer in Burgemeester, antwoord de Bakker. Waarop burgemeester Andre Baars zegt, nou ik zie er wel een gat in, elke dag, maar dan wel in je brood! (lachen!)
Ed Bok(t)
Ed Bok is Ermeloer, EFC’58 fan, sociaal en betrokken.
