‘Koningsdag’: column door Anneke Morsink van Altiora Uitvaartzorg in Ermelo

Anneke Morsink.
Anneke Morsink.
Foto: Altiora Uitvaartzorg

Onder de noemer ‘Doodgewoon’ schrijft Anneke Morsink van Altiora Uitvaartzorg in Ermelo columns over haar werk voor ermelo.nieuws.nl Vandaag een column met de titel ‘Koningsdag’. 

Koningsdag

Mooie herinneringen
Toen ik kind was vierden wij destijds Koninginnedag, 30 april, naar de tijd die toen was: verkleedpartijen en veel herrie. Zo deden wij een stukje karton met wasknijper tussen de wielspaken en fietsten we vooral met veel toeters en bellen door de straten. Herinnert u zich nog het papieren rolletje dat, als je erop blies, zich toeterend uitrolde? En vlaggen overal. Op het plein werden spelletjes georganiseerd door de Oranjevereniging. Mooie herinneringen.

Mijn zus maakte voor mij van crêpepapier met grove steek een oranje rokje. Het rokje ging de ochtend mee, daarna was het van voorbij. O ja, oranje spelden en strikken in het haar. Eind jaren 50. Mijn ouders waren koningsgezind, dus het koninklijk defilé op Soestdijk werd nooit overgeslagen. Tezamen met buren en familie voor de TV en natuurlijk een toost op de koningin met een oranjebittertje. Feest!

Met oranje sjaal opgebaard
Enkele jaren geleden kreeg ik een melding van overlijden van iemand die woonde op een instelling. Het was kort voor Koningsdag. Ik stapte zijn kamer binnen en dat was indrukwekkend: overal foto’s van het Koningshuis! Busjes, met afbeeldingen van het koningshuis, stonden op een boekenplank. Een kop en schotel, een beker. Oranje maakte deel uit van zijn leven. Alles volgde hij op de voet met brede interesse. Met oranje shawl lag hij opgebaard.

“Koningsdag was voor hem altijd een dag waar hij naar uit keek”, sprak een verzorgende. “Een ontbijt met oranje muisjes, gevolgd door koffie met de oranjetompouce. De huiskamer gezellig met slingers. En met oranje hoedjes op, kijken naar de koninklijke familie. Prachtig vond hij het. Voor ons zal Koningsdag niet meer hetzelfde zijn zonder hem!” Voor het sluiten van de kist legde de familie zijn oranje beer bij hem. “Die mag mee”. Het rood-wit-blauw hing halfstok en de genodigden droegen uit respect een oranje detail. Het Wilhelmus, de coupletten één en zes, werd gezongen op het eind van de dienst. En daarna brachten wij hem weg naar de begraafplaats. Op onze graftegel de oranje beer en zijn naam. Wat wens ik hem een hemels Koningsfeest!

Anneke Morsink, Altiora Uitvaartzorg

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen