‘Lichtjes’: column door Anneke Morsink van Altiora Uitvaartzorg in Ermelo

Foto: Altiora Uitvaartzorg

Onder de noemer ‘Doodgewoon’ schrijft Anneke Morsink van Altiora Uitvaartzorg in Ermelo columns over haar werk voor ermelo.nieuws.nl Vandaag een column met de titel ‘Lichtjes’.

Lichtjes

Het is een leuke gewoonte dat de kleinkinderen zo nu en dan een paar schoenen krijgen van opa en oma. Onze kleinzoon heeft dringend een nieuw paar nodig, dus wij op weg naar de plaatselijke schoenwinkel. Onze kleinzoon heeft zijn keuze laten vallen op een paar sneakers met lichtjes in de loopzool. Deze heeft zijn vriendje ook. Ik ben er getuige van hoe hij blijft proberen zijn maat 34 in maat 32 te wringen. ‘Nee mevrouw, ze gaan niet groter dan 32’, zegt de vriendelijke verkoopster.

Zelden heb ik een jongetje zo rustig volhardend gezien. Hij blijft het proberen en is er niet van af te brengen. Een gegeven ogenblik ben ik er klaar mee en wijs hem op nog eens twintig paar die nog wel in zijn maat zijn. Lichtjes in schoenen hebben voor mij een speciale betekenis. Ik vertel u waarom en ik neem u mee terug in de tijd.

Een jonge vader overlijdt, na een ernstige ziekte. Hij laat vrouw en kinderen achter. Hij is thuis op bed opgebaard en zijn kinderen gaan vertrouwd met hem om. Ze zitten op de rand van het bed en vertroetelen hem met regelmaat met zijn eigen aftershave. Het is aandoenlijk om te zien hoe liefdevol ze omgaan met de dood van hun vader.

De uitvaart wordt gepland: eerst condoleren, dan de kerkdienst en vervolgens naar de begraafplaats. ‘Ik zou het fijn vinden als iedereen stil is als we naar het graf lopen’, zegt de echtgenote. ‘Maar natuurlijk, ik zal er melding van maken’, antwoord ik. Als het zo ver is, is iedereen stil, de gang naar het graf is zwaar. Voor mij uit loopt de jongste zoon, een klein mannetje. ‘Ik heb nieuwe schoenen’, zegt hij, ‘met lichtjes’.

Nadat de kist is gedaald en iedereen in stilte de begraafplaats heeft verlaten, loop ik met de familie terug. Naast mij stapt de jongste, ik aai hem over zijn bolletje. Hij huilt stilletjes, de lichtjes in zijn schoenen twinkelen. Woorden schieten te kort…

De kortste dag is nabij. Naast lichtjes in de kerstboom, in een ster voor het raam of buiten in de tuin, zou ik soms willen dat de hele wereld in stilte lichtjes in schoenen draagt als teken van verbondenheid, troost en moed. Een beetje licht in deze tijd.

Anneke Morsink, Altiora Uitvaartzorg

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen