“Alida van Beek heeft de vonk in mij doen ontspringen”
Door Grietje-Akke de Haas
Tegenover mij zit een blije en opgeruimde man, Wijbe Bekkema (63), die intens geniet van zijn nieuwe passie: schilderen. Wat wel anders is geweest in de afgelopen jaren toen de Ermeloer gebukt ging onder een zware burn-out. “Om dat een plek te geven duurt lang”, weet Bekkema, “want je denken en voelen is in de war.”
Zelf kijkt Bekkema met de meeste verbazing en emotie terug hoe het schilderen ‘hem in zijn greep nam’. “Mijn vrouw Ypy kreeg januari 2014 een uitnodiging van Alida van Beek van Aaltjes Atelier voor een cursus schilderen. ‘Is dat niks voor jou’ vroeg ze. Na drie maanden cursus bedankte ik Alida, want ik wilde helemaal niet verder met schilderen. Toen ik thuiskwam zag ik dat er met het op die avond gemaakte schilderij nog iets moest gebeuren. Toen gebeurde het van wat ik noem, de essentie van mijn ‘bekering’. Ik ging met een plamuurmes aan de gang en ontdekte het geheim van wat voor mij schilderen is. Er kwam namelijk iets tevoorschijn waar ik me niet bewust van was en niet heb gepland. De dag erop ben ik gelijk panelen en verf gaan kopen en ging aan de slag. Ik was gewoon niet te stuiten. In nog geen jaar tijd heb ik 115 schilderijen gemaakt. Steeds weer kwam er van alles tevoorschijn en kwamen de mooiste emoties bij me los.”
In zijn ‘leermeester’ waardeert Bekkema het dat ze hem helemaal zijn gang liet gaan. “Ik moet het op mijn manier doen. Alida legt niet op wat zij mooi vindt of hoe het moet, maar stimuleert juist jouw sterke punten.” Zo ligt bij Bekkema het schildersdoek plat op de tafel in plaats van op een schildersezel. Van zijn werk kun je stellen dat het puur vanuit intuïtie wordt gemaakt. “Ik schilder zo dicht mogelijk bij mijn eigen gevoel en emotie, waarbij het mij niet gaat om precies dat schilderen wat de wereld en werkelijkheid mij toont.” De schilderijen zijn ook niet in één hokje te stoppen, al is er wel sprake van een grote mate van expressie en uitbundig kleurgebruik. “Mijn verhaal is dan ook ‘Wijbe is los’.”
Bekkema omschrijft het schilderen als het uiten van emotie. “Ik denk dat het veel te maken heeft met mijn burn-out, die een vrij lange periode heeft geduurd. Schilderen geeft je namelijk de kans om naar jezelf te kijken. Ik heb altijd veel uitgeademd”, nam Wiebe vaak veel hooi op zijn vork, “en minder ingeademd. Nu ontvang ik met het schilderen, wordt mij iets geschonken. Als ik in mijn tuinkamer zit en mijn werk bekijk dan verbaas ik me; Heb ik dat gemaakt? Goh, wat mooi. Soms kan ik er wel een uur naar kijken en intens van genieten.”
Bekkema waardeert het enorm dat ziekenhuis St Jansdal in Harderwijk tot 1 april 2015 zijn expositie van bijna 35 schilderijen wil tonen. “St Jansdal exposeert graag iets dat de gezondheid ten goede komt. Nou, schilderen heeft voor mij alles met gezondheid te maken.”
[adrotate banner=”19″]
